мэтрэ́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мэтрэ́са | мэтрэ́сы | |
| мэтрэ́сы | мэтрэ́с | |
| мэтрэ́се | мэтрэ́сам | |
| мэтрэ́су | мэтрэ́с | |
| мэтрэ́сай мэтрэ́саю |
мэтрэ́самі | |
| мэтрэ́се | мэтрэ́сах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннімэ́ціць
‘намервацца (да мэта)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мэ́чу | мэ́цім | |
| мэ́ціш | мэ́ціце | |
| мэ́ціць | мэ́цяць | |
| Прошлы час | ||
| мэ́ціў | мэ́цілі | |
| мэ́ціла | ||
| мэ́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| мэ́ць | мэ́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мэ́цячы | ||
Крыніцы: