Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

манапо́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манапо́льшчык манапо́льшчыкі
Р. манапо́льшчыка манапо́льшчыкаў
Д. манапо́льшчыку манапо́льшчыкам
В. манапо́льшчыка манапо́льшчыкаў
Т. манапо́льшчыкам манапо́льшчыкамі
М. манапо́льшчыку манапо́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

манапсані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манапсані́ст манапсані́сты
Р. манапсані́ста манапсані́стаў
Д. манапсані́сту манапсані́стам
В. манапсані́ста манапсані́стаў
Т. манапсані́стам манапсані́стамі
М. манапсані́сце манапсані́стах

Крыніцы: piskunou2012.

манапсо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манапсо́нія манапсо́ніі
Р. манапсо́ніі манапсо́ній
Д. манапсо́ніі манапсо́ніям
В. манапсо́нію манапсо́ніі
Т. манапсо́ніяй
манапсо́ніяю		 манапсо́ніямі
М. манапсо́ніі манапсо́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

ма́нар

‘феадальны маёнтак у сярэдневяковай Англіі і Шатландыі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́нар ма́нары
Р. ма́нара ма́нараў
Д. ма́нару ма́нарам
В. ма́нар ма́нары
Т. ма́нарам ма́нарамі
М. ма́нары ма́нарах

Крыніцы: piskunou2012.

мана́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мана́рх мана́рхі
Р. мана́рха мана́рхаў
Д. мана́рху мана́рхам
В. мана́рха мана́рхаў
Т. мана́рхам мана́рхамі
М. мана́рху мана́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манархама́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манархама́х манархама́хі
Р. манархама́ха манархама́хаў
Д. манархама́ху манархама́хам
В. манархама́ха манархама́хаў
Т. манархама́хам манархама́хамі
М. манархама́ху манархама́хах

Крыніцы: piskunou2012.

мана́рхаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мана́рхаў мана́рхава мана́рхава мана́рхавы
Р. мана́рхавага мана́рхавай
мана́рхавае		 мана́рхавага мана́рхавых
Д. мана́рхаваму мана́рхавай мана́рхаваму мана́рхавым
В. мана́рхаў (неадуш.)
мана́рхавага (адуш.)		 мана́рхаву мана́рхава мана́рхавы (неадуш.)
мана́рхавых (адуш.)
Т. мана́рхавым мана́рхавай
мана́рхаваю		 мана́рхавым мана́рхавымі
М. мана́рхавым мана́рхавай мана́рхавым мана́рхавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

манархі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. манархі́зм
Р. манархі́зму
Д. манархі́зму
В. манархі́зм
Т. манархі́змам
М. манархі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манархі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манархі́ня манархі́ні
Р. манархі́ні манархі́нь
Д. манархі́ні манархі́ням
В. манархі́ню манархі́нь
Т. манархі́няй
манархі́няю		 манархі́нямі
М. манархі́ні манархі́нях

Крыніцы: tsblm1996.

манархі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манархі́ст манархі́сты
Р. манархі́ста манархі́стаў
Д. манархі́сту манархі́стам
В. манархі́ста манархі́стаў
Т. манархі́стам манархі́стамі
М. манархі́сце манархі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.