манархі́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| манархі́ня | манархі́ні | |
| манархі́ні | манархі́нь | |
| манархі́ні | манархі́ням | |
| манархі́ню | манархі́нь | |
| манархі́няй манархі́няю |
манархі́нямі | |
| манархі́ні | манархі́нях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)