ма́нар
‘феадальны маёнтак у сярэдневяковай Англіі і Шатландыі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ма́нар | ма́нары | |
| ма́нара | ма́нараў | |
| ма́нару | ма́нарам | |
| ма́нар | ма́нары | |
| ма́нарам | ма́нарамі | |
| ма́нары | ма́нарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)