манапо́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манапо́льшчык манапо́льшчыкі
Р. манапо́льшчыка манапо́льшчыкаў
Д. манапо́льшчыку манапо́льшчыкам
В. манапо́льшчыка манапо́льшчыкаў
Т. манапо́льшчыкам манапо́льшчыкамі
М. манапо́льшчыку манапо́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)