Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

знакасінтэзава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знакасінтэзава́льны	знакасінтэзава́льная	знакасінтэзава́льнае	знакасінтэзава́льныя
Р.	знакасінтэзава́льнага	знакасінтэзава́льнай знакасінтэзава́льнае	знакасінтэзава́льнага	знакасінтэзава́льных
Д.	знакасінтэзава́льнаму	знакасінтэзава́льнай	знакасінтэзава́льнаму	знакасінтэзава́льным
В.	знакасінтэзава́льны (неадуш.) знакасінтэзава́льнага (адуш.)	знакасінтэзава́льную	знакасінтэзава́льнае	знакасінтэзава́льныя (неадуш.) знакасінтэзава́льных (адуш.)
Т.	знакасінтэзава́льным	знакасінтэзава́льнай знакасінтэзава́льнаю	знакасінтэзава́льным	знакасінтэзава́льнымі
М.	знакасінтэзава́льным	знакасінтэзава́льнай	знакасінтэзава́льным	знакасінтэзава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

знакачаргава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знакачаргава́льны	знакачаргава́льная	знакачаргава́льнае	знакачаргава́льныя
Р.	знакачаргава́льнага	знакачаргава́льнай знакачаргава́льнае	знакачаргава́льнага	знакачаргава́льных
Д.	знакачаргава́льнаму	знакачаргава́льнай	знакачаргава́льнаму	знакачаргава́льным
В.	знакачаргава́льны (неадуш.) знакачаргава́льнага (адуш.)	знакачаргава́льную	знакачаргава́льнае	знакачаргава́льныя (неадуш.) знакачаргава́льных (адуш.)
Т.	знакачаргава́льным	знакачаргава́льнай знакачаргава́льнаю	знакачаргава́льным	знакачаргава́льнымі
М.	знакачаргава́льным	знакачаргава́льнай	знакачаргава́льным	знакачаргава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

знако́ну

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знако́ну	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знале́жна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знале́жна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знало́пу

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знало́пу	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

зналу́ску

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зналу́ску	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знаменава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Зна́менка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

зна́менкаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зна́менкаўскі	зна́менкаўская	зна́менкаўскае	зна́менкаўскія
Р.	зна́менкаўскага	зна́менкаўскай зна́менкаўскае	зна́менкаўскага	зна́менкаўскіх
Д.	зна́менкаўскаму	зна́менкаўскай	зна́менкаўскаму	зна́менкаўскім
В.	зна́менкаўскі (неадуш.) зна́менкаўскага (адуш.)	зна́менкаўскую	зна́менкаўскае	зна́менкаўскія (неадуш.) зна́менкаўскіх (адуш.)
Т.	зна́менкаўскім	зна́менкаўскай зна́менкаўскаю	зна́менкаўскім	зна́менкаўскімі
М.	зна́менкаўскім	зна́менкаўскай	зна́менкаўскім	зна́менкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Зна́менская

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Verbum