знакасінтэзава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знакасінтэзава́льны знакасінтэзава́льная знакасінтэзава́льнае знакасінтэзава́льныя
Р. знакасінтэзава́льнага знакасінтэзава́льнай
знакасінтэзава́льнае		 знакасінтэзава́льнага знакасінтэзава́льных
Д. знакасінтэзава́льнаму знакасінтэзава́льнай знакасінтэзава́льнаму знакасінтэзава́льным
В. знакасінтэзава́льны (неадуш.)
знакасінтэзава́льнага (адуш.)		 знакасінтэзава́льную знакасінтэзава́льнае знакасінтэзава́льныя (неадуш.)
знакасінтэзава́льных (адуш.)
Т. знакасінтэзава́льным знакасінтэзава́льнай
знакасінтэзава́льнаю		 знакасінтэзава́льным знакасінтэзава́льнымі
М. знакасінтэзава́льным знакасінтэзава́льнай знакасінтэзава́льным знакасінтэзава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)