Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дварцо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Дварцо́ўшчына
Р.	Дварцо́ўшчыны
Д.	Дварцо́ўшчыне
В.	Дварцо́ўшчыну
Т.	Дварцо́ўшчынай Дварцо́ўшчынаю
М.	Дварцо́ўшчыне

Дварцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Дварча́не

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Дварча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Два́рчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Дварчы́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

двары́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Двары́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

дварышча́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дварышча́нскі	дварышча́нская	дварышча́нскае	дварышча́нскія
Р.	дварышча́нскага	дварышча́нскай дварышча́нскае	дварышча́нскага	дварышча́нскіх
Д.	дварышча́нскаму	дварышча́нскай	дварышча́нскаму	дварышча́нскім
В.	дварышча́нскі (неадуш.) дварышча́нскага (адуш.)	дварышча́нскую	дварышча́нскае	дварышча́нскія (неадуш.) дварышча́нскіх (адуш.)
Т.	дварышча́нскім	дварышча́нскай дварышча́нскаю	дварышча́нскім	дварышча́нскімі
М.	дварышча́нскім	дварышча́нскай	дварышча́нскім	дварышча́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дварэ́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum