дварэ́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дварэ́ц | дварцы́ | |
| дварца́ | дварцо́ў | |
| дварцу́ | дварца́м | |
| дварэ́ц | дварцы́ | |
| дварцо́м | дварца́мі | |
| дварцы́ | дварца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)