голанасе́нныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
голанасе́нныя |
Р. |
голанасе́нных |
Д. |
голанасе́нным |
В. |
голанасе́нныя |
Т. |
голанасе́ннымі |
М. |
голанасе́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
го́лас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
го́лас |
галасы́ |
Р. |
го́ласу |
галасо́ў |
Д. |
го́ласу |
галаса́м |
В. |
го́лас |
галасы́ |
Т. |
го́ласам |
галаса́мі |
М. |
го́ласе |
галаса́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
голасавядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
голасавядзе́нне |
Р. |
голасавядзе́ння |
Д. |
голасавядзе́нню |
В. |
голасавядзе́нне |
Т. |
голасавядзе́ннем |
М. |
голасавядзе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
го́ласна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
го́ласна |
галасне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
го́ласны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
го́ласны |
го́ласная |
го́ласнае |
го́ласныя |
Р. |
го́ласнага |
го́ласнай го́ласнае |
го́ласнага |
го́ласных |
Д. |
го́ласнаму |
го́ласнай |
го́ласнаму |
го́ласным |
В. |
го́ласны (неадуш.) го́ласнага (адуш.) |
го́ласную |
го́ласнае |
го́ласныя (неадуш.) го́ласных (адуш.) |
Т. |
го́ласным |
го́ласнай го́ласнаю |
го́ласным |
го́ласнымі |
М. |
го́ласным |
го́ласнай |
го́ласным |
го́ласных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
голасцябло́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
голасцябло́вы |
голасцябло́вая |
голасцябло́вае |
голасцябло́выя |
Р. |
голасцябло́вага |
голасцябло́вай голасцябло́вае |
голасцябло́вага |
голасцябло́вых |
Д. |
голасцябло́ваму |
голасцябло́вай |
голасцябло́ваму |
голасцябло́вым |
В. |
голасцябло́вы (неадуш.) голасцябло́вага (адуш.) |
голасцябло́вую |
голасцябло́вае |
голасцябло́выя (неадуш.) голасцябло́вых (адуш.) |
Т. |
голасцябло́вым |
голасцябло́вай голасцябло́ваю |
голасцябло́вым |
голасцябло́вымі |
М. |
голасцябло́вым |
голасцябло́вай |
голасцябло́вым |
голасцябло́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Го́лацк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Го́лацк |
Р. |
Го́лацка |
Д. |
Го́лацку |
В. |
Го́лацк |
Т. |
Го́лацкам |
М. |
Го́лацку |
го́лачка
‘іголачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
го́лачка |
го́лачкі |
Р. |
го́лачкі |
го́лачак |
Д. |
го́лачцы |
го́лачкам |
В. |
го́лачку |
го́лачкі |
Т. |
го́лачкай го́лачкаю |
го́лачкамі |
М. |
го́лачцы |
го́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.