вы́хаўкнуць
‘выпіць, выжлукціць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́хаўкну |
вы́хаўкнем |
2-я ас. |
вы́хаўкнеш |
вы́хаўкнеце |
3-я ас. |
вы́хаўкне |
вы́хаўкнуць |
Прошлы час |
м. |
вы́хаўкнуў |
вы́хаўкнулі |
ж. |
вы́хаўкнула |
н. |
вы́хаўкнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́хаўкні |
вы́хаўкніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́хаўкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́хаяны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́хаяны |
вы́хаяная |
вы́хаянае |
вы́хаяныя |
Р. |
вы́хаянага |
вы́хаянай вы́хаянае |
вы́хаянага |
вы́хаяных |
Д. |
вы́хаянаму |
вы́хаянай |
вы́хаянаму |
вы́хаяным |
В. |
вы́хаяны (неадуш.) вы́хаянага (адуш.) |
вы́хаяную |
вы́хаянае |
вы́хаяныя (неадуш.) вы́хаяных (адуш.) |
Т. |
вы́хаяным |
вы́хаянай вы́хаянаю |
вы́хаяным |
вы́хаянымі |
М. |
вы́хаяным |
вы́хаянай |
вы́хаяным |
вы́хаяных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́хаяны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́хаяны |
вы́хаяная |
вы́хаянае |
вы́хаяныя |
Р. |
вы́хаянага |
вы́хаянай вы́хаянае |
вы́хаянага |
вы́хаяных |
Д. |
вы́хаянаму |
вы́хаянай |
вы́хаянаму |
вы́хаяным |
В. |
вы́хаяны (неадуш.) вы́хаянага (адуш.) |
вы́хаяную |
вы́хаянае |
вы́хаяныя (неадуш.) вы́хаяных (адуш.) |
Т. |
вы́хаяным |
вы́хаянай вы́хаянаю |
вы́хаяным |
вы́хаянымі |
М. |
вы́хаяным |
вы́хаянай |
вы́хаяным |
вы́хаяных |
Кароткая форма: вы́хаяна.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́хаяцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́хаюся |
вы́хаемся |
2-я ас. |
вы́хаешся |
вы́хаецеся |
3-я ас. |
вы́хаецца |
вы́хаяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́хаяўся |
вы́хаяліся |
ж. |
вы́хаялася |
н. |
вы́хаялася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́хаяўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́хаяць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́хаю |
вы́хаем |
2-я ас. |
вы́хаеш |
вы́хаеце |
3-я ас. |
вы́хае |
вы́хаяць |
Прошлы час |
м. |
вы́хаяў |
вы́хаялі |
ж. |
вы́хаяла |
н. |
вы́хаяла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́хаяўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
выхва́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхва́ла |
выхва́лы |
Р. |
выхва́лы |
выхва́л |
Д. |
выхва́ле |
выхва́лам |
В. |
выхва́лу |
выхва́лы |
Т. |
выхва́лай выхва́лаю |
выхва́ламі |
М. |
выхва́ле |
выхва́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выхвале́нне |
Р. |
выхвале́ння |
Д. |
выхвале́нню |
В. |
выхвале́нне |
Т. |
выхвале́ннем |
М. |
выхвале́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́хвалены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́хвалены |
вы́хваленая |
вы́хваленае |
вы́хваленыя |
Р. |
вы́хваленага |
вы́хваленай вы́хваленае |
вы́хваленага |
вы́хваленых |
Д. |
вы́хваленаму |
вы́хваленай |
вы́хваленаму |
вы́хваленым |
В. |
вы́хвалены (неадуш.) вы́хваленага (адуш.) |
вы́хваленую |
вы́хваленае |
вы́хваленыя (неадуш.) вы́хваленых (адуш.) |
Т. |
вы́хваленым |
вы́хваленай вы́хваленаю |
вы́хваленым |
вы́хваленымі |
М. |
вы́хваленым |
вы́хваленай |
вы́хваленым |
вы́хваленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́хваліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́хвалюся |
вы́хвалімся |
2-я ас. |
вы́хвалішся |
вы́хваліцеся |
3-я ас. |
вы́хваліцца |
вы́хваляцца |
Прошлы час |
м. |
вы́хваліўся |
вы́хваліліся |
ж. |
вы́хвалілася |
н. |
вы́хвалілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́хваліўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.