вы́хаўкнуць

‘выпіць, выжлукціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хаўкну вы́хаўкнем
2-я ас. вы́хаўкнеш вы́хаўкнеце
3-я ас. вы́хаўкне вы́хаўкнуць
Прошлы час
м. вы́хаўкнуў вы́хаўкнулі
ж. вы́хаўкнула
н. вы́хаўкнула
Загадны лад
2-я ас. вы́хаўкні вы́хаўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хаўкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)