вы́разніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́разню |
вы́разнім |
2-я ас. |
вы́разніш |
вы́разніце |
3-я ас. |
вы́разніць |
вы́разняць |
Прошлы час |
м. |
вы́разніў |
вы́разнілі |
ж. |
вы́разніла |
н. |
вы́разніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́разні |
вы́разніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́разніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выра́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выра́зны |
выра́зная |
выра́знае |
выра́зныя |
Р. |
выра́знага |
выра́знай выра́знае |
выра́знага |
выра́зных |
Д. |
выра́знаму |
выра́знай |
выра́знаму |
выра́зным |
В. |
выра́зны (неадуш.) выра́знага (адуш.) |
выра́зную |
выра́знае |
выра́зныя (неадуш.) выра́зных (адуш.) |
Т. |
выра́зным |
выра́знай выра́знаю |
выра́зным |
выра́знымі |
М. |
выра́зным |
выра́знай |
выра́зным |
выра́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выразны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выразны́ |
выразна́я |
выразно́е |
выразны́я |
Р. |
выразно́га |
выразно́й выразно́е |
выразно́га |
выразны́х |
Д. |
выразно́му |
выразно́й |
выразно́му |
выразны́м |
В. |
выразны́ (неадуш.) выразно́га (адуш.) |
выразну́ю |
выразно́е |
выразны́я (неадуш.) выразны́х (адуш.) |
Т. |
выразны́м |
выразно́й выразно́ю |
выразны́м |
выразны́мі |
М. |
выразны́м |
выразно́й |
выразны́м |
выразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выразу́б
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выразу́б |
выразу́бы |
Р. |
выразу́ба |
выразу́баў |
Д. |
выразу́бу |
выразу́бам |
В. |
выразу́ба |
выразу́баў |
Т. |
выразу́бам |
выразу́бамі |
М. |
выразу́бе |
выразу́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́раіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́раіцца |
вы́раяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́раіўся |
вы́раіліся |
ж. |
вы́раілася |
н. |
вы́раілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́раіўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́рай
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́рай |
вы́раі |
Р. |
вы́раю |
вы́раяў |
Д. |
вы́раю |
вы́раям |
В. |
вы́рай |
вы́раі |
Т. |
вы́раем |
вы́раямі |
М. |
вы́раі |
вы́раях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́рак |
вы́ракі |
Р. |
вы́раку |
вы́ракаў |
Д. |
вы́раку |
вы́ракам |
В. |
вы́рак |
вы́ракі |
Т. |
вы́ракам |
вы́ракамі |
М. |
вы́раку |
вы́раках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выракава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выракава́нне |
Р. |
выракава́ння |
Д. |
выракава́нню |
В. |
выракава́нне |
Т. |
выракава́ннем |
М. |
выракава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.