выракава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выракава́нне
Р. выракава́ння
Д. выракава́нню
В. выракава́нне
Т. выракава́ннем
М. выракава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)