акцэптава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акцэптава́ны |
акцэптава́ная |
акцэптава́нае |
акцэптава́ныя |
Р. |
акцэптава́нага |
акцэптава́най акцэптава́нае |
акцэптава́нага |
акцэптава́ных |
Д. |
акцэптава́наму |
акцэптава́най |
акцэптава́наму |
акцэптава́ным |
В. |
акцэптава́ны (неадуш.) акцэптава́нага (адуш.) |
акцэптава́ную |
акцэптава́нае |
акцэптава́ныя (неадуш.) акцэптава́ных (адуш.) |
Т. |
акцэптава́ным |
акцэптава́най акцэптава́наю |
акцэптава́ным |
акцэптава́нымі |
М. |
акцэптава́ным |
акцэптава́най |
акцэптава́ным |
акцэптава́ных |
Кароткая форма: акцэптава́на.
Іншыя варыянты:
акцэпто́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акцэптава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
акцэпту́ецца |
акцэпту́юцца |
Прошлы час |
м. |
акцэптава́ўся |
акцэптава́ліся |
ж. |
акцэптава́лася |
н. |
акцэптава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акцэптава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акцэпту́ю |
акцэпту́ем |
2-я ас. |
акцэпту́еш |
акцэпту́еце |
3-я ас. |
акцэпту́е |
акцэпту́юць |
Прошлы час |
м. |
акцэптава́ў |
акцэптава́лі |
ж. |
акцэптава́ла |
н. |
акцэптава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акцэпту́й |
акцэпту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акцэпту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акцэптава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акцэпту́ю |
акцэпту́ем |
2-я ас. |
акцэпту́еш |
акцэпту́еце |
3-я ас. |
акцэпту́е |
акцэпту́юць |
Прошлы час |
м. |
акцэптава́ў |
акцэптава́лі |
ж. |
акцэптава́ла |
н. |
акцэптава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акцэпту́й |
акцэпту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акцэптава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акцэпта́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акцэпта́нт |
акцэпта́нты |
Р. |
акцэпта́нта |
акцэпта́нтаў |
Д. |
акцэпта́нту |
акцэпта́нтам |
В. |
акцэпта́нта |
акцэпта́нтаў |
Т. |
акцэпта́нтам |
акцэпта́нтамі |
М. |
акцэпта́нце |
акцэпта́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акцэ́птар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акцэ́птар |
акцэ́птары |
Р. |
акцэ́птара |
акцэ́птараў |
Д. |
акцэ́птару |
акцэ́птарам |
В. |
акцэ́птар |
акцэ́птары |
Т. |
акцэ́птарам |
акцэ́птарамі |
М. |
акцэ́птары |
акцэ́птарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
акцэпта́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акцэпта́тар |
акцэпта́тары |
Р. |
акцэпта́тара |
акцэпта́тараў |
Д. |
акцэпта́тару |
акцэпта́тарам |
В. |
акцэпта́тара |
акцэпта́тараў |
Т. |
акцэпта́тарам |
акцэпта́тарамі |
М. |
акцэпта́тару |
акцэпта́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
акцэпта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
акцэпта́цыя |
Р. |
акцэпта́цыі |
Д. |
акцэпта́цыі |
В. |
акцэпта́цыю |
Т. |
акцэпта́цыяй акцэпта́цыяю |
М. |
акцэпта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.