акалі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акалі́чны |
акалі́чная |
акалі́чнае |
акалі́чныя |
Р. |
акалі́чнага |
акалі́чнай акалі́чнае |
акалі́чнага |
акалі́чных |
Д. |
акалі́чнаму |
акалі́чнай |
акалі́чнаму |
акалі́чным |
В. |
акалі́чны (неадуш.) акалі́чнага (адуш.) |
акалі́чную |
акалі́чнае |
акалі́чныя (неадуш.) акалі́чных (адуш.) |
Т. |
акалі́чным |
акалі́чнай акалі́чнаю |
акалі́чным |
акалі́чнымі |
М. |
акалі́чным |
акалі́чнай |
акалі́чным |
акалі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Акало́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Акало́ва |
Р. |
Акало́ва |
Д. |
Акало́ву |
В. |
Акало́ва |
Т. |
Акало́вам |
М. |
Акало́ве |
акало́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акало́дак |
акало́дкі |
Р. |
акало́дка |
акало́дкаў |
Д. |
акало́дку |
акало́дкам |
В. |
акало́дак |
акало́дкі |
Т. |
акало́дкам |
акало́дкамі |
М. |
акало́дку |
акало́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акало́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акало́дачны |
акало́дачная |
акало́дачнае |
акало́дачныя |
Р. |
акало́дачнага |
акало́дачнай акало́дачнае |
акало́дачнага |
акало́дачных |
Д. |
акало́дачнаму |
акало́дачнай |
акало́дачнаму |
акало́дачным |
В. |
акало́дачны (неадуш.) акало́дачнага (адуш.) |
акало́дачную |
акало́дачнае |
акало́дачныя (неадуш.) акало́дачных (адуш.) |
Т. |
акало́дачным |
акало́дачнай акало́дачнаю |
акало́дачным |
акало́дачнымі |
М. |
акало́дачным |
акало́дачнай |
акало́дачным |
акало́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акало́дачны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
акало́дачны |
акало́дачныя |
Р. |
акало́дачнага |
акало́дачных |
Д. |
акало́дачнаму |
акало́дачным |
В. |
акало́дачнага |
акало́дачных |
Т. |
акало́дачным |
акало́дачнымі |
М. |
акало́дачным |
акало́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акало́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акало́т |
Р. |
акало́ту |
Д. |
акало́ту |
В. |
акало́т |
Т. |
акало́там |
М. |
акало́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акало́чаны |
акало́чаная |
акало́чанае |
акало́чаныя |
Р. |
акало́чанага |
акало́чанай акало́чанае |
акало́чанага |
акало́чаных |
Д. |
акало́чанаму |
акало́чанай |
акало́чанаму |
акало́чаным |
В. |
акало́чаны (неадуш.) акало́чанага (адуш.) |
акало́чаную |
акало́чанае |
акало́чаныя (неадуш.) акало́чаных (адуш.) |
Т. |
акало́чаным |
акало́чанай акало́чанаю |
акало́чаным |
акало́чанымі |
М. |
акало́чаным |
акало́чанай |
акало́чаным |
акало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акало́чаны |
акало́чаная |
акало́чанае |
акало́чаныя |
Р. |
акало́чанага |
акало́чанай акало́чанае |
акало́чанага |
акало́чаных |
Д. |
акало́чанаму |
акало́чанай |
акало́чанаму |
акало́чаным |
В. |
акало́чаны (неадуш.) акало́чанага (адуш.) |
акало́чаную |
акало́чанае |
акало́чаныя (неадуш.) акало́чаных (адуш.) |
Т. |
акало́чаным |
акало́чанай акало́чанаю |
акало́чаным |
акало́чанымі |
М. |
акало́чаным |
акало́чанай |
акало́чаным |
акало́чаных |
Кароткая форма: акало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.