Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

монагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монагенеты́чны монагенеты́чная монагенеты́чнае монагенеты́чныя
Р. монагенеты́чнага монагенеты́чнай
монагенеты́чнае		 монагенеты́чнага монагенеты́чных
Д. монагенеты́чнаму монагенеты́чнай монагенеты́чнаму монагенеты́чным
В. монагенеты́чны (неадуш.)
монагенеты́чнага (адуш.)		 монагенеты́чную монагенеты́чнае монагенеты́чныя (неадуш.)
монагенеты́чных (адуш.)
Т. монагенеты́чным монагенеты́чнай
монагенеты́чнаю		 монагенеты́чным монагенеты́чнымі
М. монагенеты́чным монагенеты́чнай монагенеты́чным монагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монагене́я

‘марскі чарвяк-паразіт’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. монагене́я монагене́і
Р. монагене́і монагене́й
Д. монагене́і монагене́ям
В. монагене́ю монагене́й
Т. монагене́яй
монагене́яю		 монагене́ямі
М. монагене́і монагене́ях

Крыніцы: piskunou2012.

монагені́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монагені́зм
Р. монагені́зму
Д. монагені́зму
В. монагені́зм
Т. монагені́змам
М. монагені́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

монагібры́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монагібры́д монагібры́ды
Р. монагібры́да монагібры́даў
Д. монагібры́ду монагібры́дам
В. монагібры́д монагібры́ды
Т. монагібры́дам монагібры́дамі
М. монагібры́дзе монагібры́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

монагідра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монагідра́т
Р. монагідра́ту
Д. монагідра́ту
В. монагідра́т
Т. монагідра́там
М. монагідра́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

монагляцыялі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монагляцыялі́зм
Р. монагляцыялі́зму
Д. монагляцыялі́зму
В. монагляцыялі́зм
Т. монагляцыялі́змам
М. монагляцыялі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

монадаміна́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монадаміна́нтны монадаміна́нтная монадаміна́нтнае монадаміна́нтныя
Р. монадаміна́нтнага монадаміна́нтнай
монадаміна́нтнае		 монадаміна́нтнага монадаміна́нтных
Д. монадаміна́нтнаму монадаміна́нтнай монадаміна́нтнаму монадаміна́нтным
В. монадаміна́нтны (неадуш.)
монадаміна́нтнага (адуш.)		 монадаміна́нтную монадаміна́нтнае монадаміна́нтныя (неадуш.)
монадаміна́нтных (адуш.)
Т. монадаміна́нтным монадаміна́нтнай
монадаміна́нтнаю		 монадаміна́нтным монадаміна́нтнымі
М. монадаміна́нтным монадаміна́нтнай монадаміна́нтным монадаміна́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

монадра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. монадра́ма монадра́мы
Р. монадра́мы монадра́м
Д. монадра́ме монадра́мам
В. монадра́му монадра́мы
Т. монадра́май
монадра́маю		 монадра́мамі
М. монадра́ме монадра́мах

Крыніцы: piskunou2012.

монадыспе́рснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. монадыспе́рснасць
Р. монадыспе́рснасці
Д. монадыспе́рснасці
В. монадыспе́рснасць
Т. монадыспе́рснасцю
М. монадыспе́рснасці

Крыніцы: piskunou2012.

моназіго́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моназіго́тны моназіго́тная моназіго́тнае моназіго́тныя
Р. моназіго́тнага моназіго́тнай
моназіго́тнае		 моназіго́тнага моназіго́тных
Д. моназіго́тнаму моназіго́тнай моназіго́тнаму моназіго́тным
В. моназіго́тны (неадуш.)
моназіго́тнага (адуш.)		 моназіго́тную моназіго́тнае моназіго́тныя (неадуш.)
моназіго́тных (адуш.)
Т. моназіго́тным моназіго́тнай
моназіго́тнаю		 моназіго́тным моназіго́тнымі
М. моназіго́тным моназіго́тнай моназіго́тным моназіго́тных

Крыніцы: piskunou2012.