монагібры́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монагібры́д монагібры́ды
Р. монагібры́да монагібры́даў
Д. монагібры́ду монагібры́дам
В. монагібры́д монагібры́ды
Т. монагібры́дам монагібры́дамі
М. монагібры́дзе монагібры́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)