ушчэ́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ушчэ́чаны |
ушчэ́чаная |
ушчэ́чанае |
ушчэ́чаныя |
Р. |
ушчэ́чанага |
ушчэ́чанай ушчэ́чанае |
ушчэ́чанага |
ушчэ́чаных |
Д. |
ушчэ́чанаму |
ушчэ́чанай |
ушчэ́чанаму |
ушчэ́чаным |
В. |
ушчэ́чаны (неадуш.) ушчэ́чанага (адуш.) |
ушчэ́чаную |
ушчэ́чанае |
ушчэ́чаныя (неадуш.) ушчэ́чаных (адуш.) |
Т. |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанай ушчэ́чанаю |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанымі |
М. |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанай |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушыва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ушыва́льнік |
ушыва́льнікі |
Р. |
ушыва́льніка |
ушыва́льнікаў |
Д. |
ушыва́льніку |
ушыва́льнікам |
В. |
ушыва́льнік |
ушыва́льнікі |
Т. |
ушыва́льнікам |
ушыва́льнікамі |
М. |
ушыва́льніку |
ушыва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ушыва́нне |
Р. |
ушыва́ння |
Д. |
ушыва́нню |
В. |
ушыва́нне |
Т. |
ушыва́ннем |
М. |
ушыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушыва́юся |
ушыва́емся |
2-я ас. |
ушыва́ешся |
ушыва́ецеся |
3-я ас. |
ушыва́ецца |
ушыва́юцца |
Прошлы час |
м. |
ушыва́ўся |
ушыва́ліся |
ж. |
ушыва́лася |
н. |
ушыва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушыва́йся |
ушыва́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ушыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ушыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушыва́ю |
ушыва́ем |
2-я ас. |
ушыва́еш |
ушыва́еце |
3-я ас. |
ушыва́е |
ушыва́юць |
Прошлы час |
м. |
ушыва́ў |
ушыва́лі |
ж. |
ушыва́ла |
н. |
ушыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушыва́й |
ушыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ушыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушы́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ушы́вачны |
ушы́вачная |
ушы́вачнае |
ушы́вачныя |
Р. |
ушы́вачнага |
ушы́вачнай ушы́вачнае |
ушы́вачнага |
ушы́вачных |
Д. |
ушы́вачнаму |
ушы́вачнай |
ушы́вачнаму |
ушы́вачным |
В. |
ушы́вачны (неадуш.) ушы́вачнага (адуш.) |
ушы́вачную |
ушы́вачнае |
ушы́вачныя (неадуш.) ушы́вачных (адуш.) |
Т. |
ушы́вачным |
ушы́вачнай ушы́вачнаю |
ушы́вачным |
ушы́вачнымі |
М. |
ушы́вачным |
ушы́вачнай |
ушы́вачным |
ушы́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ушыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ушыкава́ны |
ушыкава́ная |
ушыкава́нае |
ушыкава́ныя |
Р. |
ушыкава́нага |
ушыкава́най ушыкава́нае |
ушыкава́нага |
ушыкава́ных |
Д. |
ушыкава́наму |
ушыкава́най |
ушыкава́наму |
ушыкава́ным |
В. |
ушыкава́ны (неадуш.) ушыкава́нага (адуш.) |
ушыкава́ную |
ушыкава́нае |
ушыкава́ныя (неадуш.) ушыкава́ных (адуш.) |
Т. |
ушыкава́ным |
ушыкава́най ушыкава́наю |
ушыкава́ным |
ушыкава́нымі |
М. |
ушыкава́ным |
ушыкава́най |
ушыкава́ным |
ушыкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.