бурдзе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бурдзе́ю |
бурдзе́ем |
2-я ас. |
бурдзе́еш |
бурдзе́еце |
3-я ас. |
бурдзе́е |
бурдзе́юць |
Прошлы час |
м. |
бурдзе́ў |
бурдзе́лі |
ж. |
бурдзе́ла |
н. |
бурдзе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бурдзе́й |
бурдзе́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бурдзе́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бурдзю́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бурдзю́к |
бурдзюкі́ |
Р. |
бурдзюка́ |
бурдзюко́ў |
Д. |
бурдзюку́ |
бурдзюка́м |
В. |
бурдзю́к |
бурдзюкі́ |
Т. |
бурдзюко́м |
бурдзюка́мі |
М. |
бурдзюку́ |
бурдзюка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бурдзю́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бурдзю́чны |
бурдзю́чная |
бурдзю́чнае |
бурдзю́чныя |
Р. |
бурдзю́чнага |
бурдзю́чнай бурдзю́чнае |
бурдзю́чнага |
бурдзю́чных |
Д. |
бурдзю́чнаму |
бурдзю́чнай |
бурдзю́чнаму |
бурдзю́чным |
В. |
бурдзю́чны (неадуш.) бурдзю́чнага (адуш.) |
бурдзю́чную |
бурдзю́чнае |
бурдзю́чныя (неадуш.) бурдзю́чных (адуш.) |
Т. |
бурдзю́чным |
бурдзю́чнай бурдзю́чнаю |
бурдзю́чным |
бурдзю́чнымі |
М. |
бурдзю́чным |
бурдзю́чнай |
бурдзю́чным |
бурдзю́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бурдо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бурдо́ленне |
Р. |
бурдо́лення |
Д. |
бурдо́ленню |
В. |
бурдо́ленне |
Т. |
бурдо́леннем |
М. |
бурдо́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
бурдо́ліць
‘брадзіць (пра піва і пад.) і ў пераносным значэнні’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бурдо́лю |
бурдо́лім |
2-я ас. |
бурдо́ліш |
бурдо́ліце |
3-я ас. |
бурдо́ліць |
бурдо́ляць |
Прошлы час |
м. |
бурдо́ліў |
бурдо́лілі |
ж. |
бурдо́ліла |
н. |
бурдо́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бурдо́ль |
бурдо́льце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бурдо́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бурдо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бурдо́н |
бурдо́ны |
Р. |
бурдо́ну |
бурдо́наў |
Д. |
бурдо́ну |
бурдо́нам |
В. |
бурдо́н |
бурдо́ны |
Т. |
бурдо́нам |
бурдо́намі |
М. |
бурдо́не |
бурдо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Бурдукі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бурдукі́ |
Р. |
Бурдуко́ў |
Д. |
Бурдука́м |
В. |
Бурдукі́ |
Т. |
Бурдука́мі |
М. |
Бурдука́х |
Бурды́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бурды́кі |
Р. |
Бурды́к Бурды́каў |
Д. |
Бурды́кам |
В. |
Бурды́кі |
Т. |
Бурды́камі |
М. |
Бурды́ках |
бурды́ліцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бурды́люся |
бурды́лімся |
2-я ас. |
бурды́лішся |
бурды́ліцеся |
3-я ас. |
бурды́ліцца |
бурды́ляцца |
Прошлы час |
м. |
бурды́ліўся |
бурды́ліліся |
ж. |
бурды́лілася |
н. |
бурды́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
бурды́лься |
бурды́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бурды́лячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
бурды́ліць
‘пеніцца; пеніць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бурды́лю |
бурды́лім |
2-я ас. |
бурды́ліш |
бурды́ліце |
3-я ас. |
бурды́ліць |
бурды́ляць |
Прошлы час |
м. |
бурды́ліў |
бурды́лілі |
ж. |
бурды́ліла |
н. |
бурды́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бурды́ль |
бурды́льце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бурды́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.