тра́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тра́ўнік |
тра́ўнікі |
Р. |
тра́ўніка |
тра́ўнікаў |
Д. |
тра́ўніку |
тра́ўнікам |
В. |
тра́ўнік |
тра́ўнікі |
Т. |
тра́ўнікам |
тра́ўнікамі |
М. |
тра́ўніку |
тра́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тра́ўнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тра́ўнікавы |
тра́ўнікавая |
тра́ўнікавае |
тра́ўнікавыя |
Р. |
тра́ўнікавага |
тра́ўнікавай тра́ўнікавае |
тра́ўнікавага |
тра́ўнікавых |
Д. |
тра́ўнікаваму |
тра́ўнікавай |
тра́ўнікаваму |
тра́ўнікавым |
В. |
тра́ўнікавы (неадуш.) тра́ўнікавага (адуш.) |
тра́ўнікавую |
тра́ўнікавае |
тра́ўнікавыя (неадуш.) тра́ўнікавых (адуш.) |
Т. |
тра́ўнікавым |
тра́ўнікавай тра́ўнікаваю |
тра́ўнікавым |
тра́ўнікавымі |
М. |
тра́ўнікавым |
тра́ўнікавай |
тра́ўнікавым |
тра́ўнікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тра́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тра́ўніца |
тра́ўніцы |
Р. |
тра́ўніцы |
тра́ўніц |
Д. |
тра́ўніцы |
тра́ўніцам |
В. |
тра́ўніцу |
тра́ўніц |
Т. |
тра́ўніцай тра́ўніцаю |
тра́ўніцамі |
М. |
тра́ўніцы |
тра́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трафабла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трафабла́ст |
трафабла́сты |
Р. |
трафабла́ста |
трафабла́стаў |
Д. |
трафабла́сту |
трафабла́стам |
В. |
трафабла́ст |
трафабла́сты |
Т. |
трафабла́стам |
трафабла́стамі |
М. |
трафабла́сце |
трафабла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трафала́ксіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трафала́ксіс |
трафала́ксісы |
Р. |
трафала́ксісу |
трафала́ксісаў |
Д. |
трафала́ксісу |
трафала́ксісам |
В. |
трафала́ксіс |
трафала́ксісы |
Т. |
трафала́ксісам |
трафала́ксісамі |
М. |
трафала́ксісе |
трафала́ксісах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трафарэ́т
‘агульнапрыняты ўзор; шаблон’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трафарэ́т |
Р. |
трафарэ́ту |
Д. |
трафарэ́ту |
В. |
трафарэ́т |
Т. |
трафарэ́там |
М. |
трафарэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трафарэ́т
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трафарэ́т |
трафарэ́ты |
Р. |
трафарэ́та |
трафарэ́таў |
Д. |
трафарэ́ту |
трафарэ́там |
В. |
трафарэ́т |
трафарэ́ты |
Т. |
трафарэ́там |
трафарэ́тамі |
М. |
трафарэ́це |
трафарэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.