трафарэ́т

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трафарэ́т трафарэ́ты
Р. трафарэ́та трафарэ́таў
Д. трафарэ́ту трафарэ́там
В. трафарэ́т трафарэ́ты
Т. трафарэ́там трафарэ́тамі
М. трафарэ́це трафарэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)