Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сінусо́ідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінусо́ідны сінусо́ідная сінусо́іднае сінусо́ідныя
Р. сінусо́іднага сінусо́іднай
сінусо́іднае		 сінусо́іднага сінусо́ідных
Д. сінусо́іднаму сінусо́іднай сінусо́іднаму сінусо́ідным
В. сінусо́ідны (неадуш.)
сінусо́іднага (адуш.)		 сінусо́ідную сінусо́іднае сінусо́ідныя (неадуш.)
сінусо́ідных (адуш.)
Т. сінусо́ідным сінусо́іднай
сінусо́іднаю		 сінусо́ідным сінусо́іднымі
М. сінусо́ідным сінусо́іднай сінусо́ідным сінусо́ідных

Крыніцы: piskunou2012.

сі́нус-ве́рзус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сі́нус-ве́рзус
Р. сі́нус-ве́рзуса
Д. сі́нус-ве́рзусу
В. сі́нус-ве́рзус
Т. сі́нус-ве́рзусам
М. сі́нус-ве́рзусе

Крыніцы: piskunou2012.

сінфа́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінфа́зны сінфа́зная сінфа́знае сінфа́зныя
Р. сінфа́знага сінфа́знай
сінфа́знае		 сінфа́знага сінфа́зных
Д. сінфа́знаму сінфа́знай сінфа́знаму сінфа́зным
В. сінфа́зны (неадуш.)
сінфа́знага (адуш.)		 сінфа́зную сінфа́знае сінфа́зныя (неадуш.)
сінфа́зных (адуш.)
Т. сінфа́зным сінфа́знай
сінфа́знаю		 сінфа́зным сінфа́знымі
М. сінфа́зным сінфа́знай сінфа́зным сінфа́зных

Крыніцы: piskunou2012.

сінхандро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхандро́з сінхандро́зы
Р. сінхандро́за сінхандро́заў
Д. сінхандро́зу сінхандро́зам
В. сінхандро́з сінхандро́зы
Т. сінхандро́зам сінхандро́замі
М. сінхандро́зе сінхандро́зах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхрагенера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрагенера́тар сінхрагенера́тары
Р. сінхрагенера́тара сінхрагенера́тараў
Д. сінхрагенера́тару сінхрагенера́тарам
В. сінхрагенера́тар сінхрагенера́тары
Т. сінхрагенера́тарам сінхрагенера́тарамі
М. сінхрагенера́тары сінхрагенера́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхраі́мпульс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхраі́мпульс сінхраі́мпульсы
Р. сінхраі́мпульсу сінхраі́мпульсаў
Д. сінхраі́мпульсу сінхраі́мпульсам
В. сінхраі́мпульс сінхраі́мпульсы
Т. сінхраі́мпульсам сінхраі́мпульсамі
М. сінхраі́мпульсе сінхраі́мпульсах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхраканта́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхраканта́кт сінхраканта́кты
Р. сінхраканта́кта сінхраканта́ктаў
Д. сінхраканта́кту сінхраканта́ктам
В. сінхраканта́кт сінхраканта́кты
Т. сінхраканта́ктам сінхраканта́ктамі
М. сінхраканта́кце сінхраканта́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

сінхранаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхранаско́п сінхранаско́пы
Р. сінхранаско́па сінхранаско́паў
Д. сінхранаско́пу сінхранаско́пам
В. сінхранаско́п сінхранаско́пы
Т. сінхранаско́пам сінхранаско́памі
М. сінхранаско́пе сінхранаско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сінхранізава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхранізава́льны сінхранізава́льная сінхранізава́льнае сінхранізава́льныя
Р. сінхранізава́льнага сінхранізава́льнай
сінхранізава́льнае		 сінхранізава́льнага сінхранізава́льных
Д. сінхранізава́льнаму сінхранізава́льнай сінхранізава́льнаму сінхранізава́льным
В. сінхранізава́льны (неадуш.)
сінхранізава́льнага (адуш.)		 сінхранізава́льную сінхранізава́льнае сінхранізава́льныя (неадуш.)
сінхранізава́льных (адуш.)
Т. сінхранізава́льным сінхранізава́льнай
сінхранізава́льнаю		 сінхранізава́льным сінхранізава́льнымі
М. сінхранізава́льным сінхранізава́льнай сінхранізава́льным сінхранізава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сінхранізава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінхранізава́на - -