сінфа́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінфа́зны сінфа́зная сінфа́знае сінфа́зныя
Р. сінфа́знага сінфа́знай
сінфа́знае		 сінфа́знага сінфа́зных
Д. сінфа́знаму сінфа́знай сінфа́знаму сінфа́зным
В. сінфа́зны (неадуш.)
сінфа́знага (адуш.)		 сінфа́зную сінфа́знае сінфа́зныя (неадуш.)
сінфа́зных (адуш.)
Т. сінфа́зным сінфа́знай
сінфа́знаю		 сінфа́зным сінфа́знымі
М. сінфа́зным сінфа́знай сінфа́зным сінфа́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)