нязмя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязмя́ты |
нязмя́тая |
нязмя́тае |
нязмя́тыя |
| Р. |
нязмя́тага |
нязмя́тай нязмя́тае |
нязмя́тага |
нязмя́тых |
| Д. |
нязмя́таму |
нязмя́тай |
нязмя́таму |
нязмя́тым |
| В. |
нязмя́ты (неадуш.) нязмя́тага (адуш.) |
нязмя́тую |
нязмя́тае |
нязмя́тыя (неадуш.) нязмя́тых (адуш.) |
| Т. |
нязмя́тым |
нязмя́тай нязмя́таю |
нязмя́тым |
нязмя́тымі |
| М. |
нязмя́тым |
нязмя́тай |
нязмя́тым |
нязмя́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязна́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязна́йка |
нязна́йкі |
| Р. |
нязна́йкі |
нязна́ек |
| Д. |
нязна́йцы |
нязна́йкам |
| В. |
нязна́йку |
нязна́ек |
| Т. |
нязна́йкай нязна́йкаю |
нязна́йкамі |
| М. |
нязна́йцы |
нязна́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нязна́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязна́йка |
нязна́йкі |
| Р. |
нязна́йкі |
нязна́ек |
| Д. |
нязна́йку |
нязна́йкам |
| В. |
нязна́йку |
нязна́ек |
| Т. |
нязна́йкам |
нязна́йкамі |
| М. |
нязна́йку |
нязна́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нязна́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязна́йства |
| Р. |
нязна́йства |
| Д. |
нязна́йству |
| В. |
нязна́йства |
| Т. |
нязна́йствам |
| М. |
нязна́йстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Нязна́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нязна́нава |
| Р. |
Нязна́нава |
| Д. |
Нязна́наву |
| В. |
Нязна́нава |
| Т. |
Нязна́навам |
| М. |
Нязна́наве |
нязна́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязна́насць |
| Р. |
нязна́насці |
| Д. |
нязна́насці |
| В. |
нязна́насць |
| Т. |
нязна́насцю |
| М. |
нязна́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
нязна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязна́нне |
| Р. |
нязна́ння |
| Д. |
нязна́нню |
| В. |
нязна́нне |
| Т. |
нязна́ннем |
| М. |
нязна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Нязна́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нязна́нне |
| Р. |
Нязна́ння |
| Д. |
Нязна́нню |
| В. |
Нязна́нне |
| Т. |
Нязна́ннем |
| М. |
Нязна́нні |
нязна́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязна́ны |
нязна́ная |
нязна́нае |
нязна́ныя |
| Р. |
нязна́нага |
нязна́най нязна́нае |
нязна́нага |
нязна́ных |
| Д. |
нязна́наму |
нязна́най |
нязна́наму |
нязна́ным |
| В. |
нязна́ны (неадуш.) нязна́нага (адуш.) |
нязна́ную |
нязна́нае |
нязна́ныя (неадуш.) нязна́ных (адуш.) |
| Т. |
нязна́ным |
нязна́най нязна́наю |
нязна́ным |
нязна́нымі |
| М. |
нязна́ным |
нязна́най |
нязна́ным |
нязна́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.