уздзява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уздзява́ю |
уздзява́ем |
| 2-я ас. |
уздзява́еш |
уздзява́еце |
| 3-я ас. |
уздзява́е |
уздзява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уздзява́ў |
уздзява́лі |
| ж. |
уздзява́ла |
| н. |
уздзява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уздзява́й |
уздзява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уздзява́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уздо́брыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уздо́бруся |
уздо́брымся |
| 2-я ас. |
уздо́брышся |
уздо́брыцеся |
| 3-я ас. |
уздо́брыцца |
уздо́брацца |
| Прошлы час |
| м. |
уздо́брыўся |
уздо́брыліся |
| ж. |
уздо́брылася |
| н. |
уздо́брылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уздо́брыся |
уздо́брыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уздо́брыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уздо́йм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уздо́йм |
уздо́ймы |
| Р. |
уздо́йму |
уздо́ймаў |
| Д. |
уздо́йму |
уздо́ймам |
| В. |
уздо́йм |
уздо́ймы |
| Т. |
уздо́ймам |
уздо́ймамі |
| М. |
уздо́йме |
уздо́ймах |
Крыніцы:
piskunou2012.
уздо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уздо́ленне |
| Р. |
уздо́лення |
| Д. |
уздо́ленню |
| В. |
уздо́ленне |
| Т. |
уздо́леннем |
| М. |
уздо́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уздо́лець
‘змагчы’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уздо́лею |
уздо́леем |
| 2-я ас. |
уздо́лееш |
уздо́лееце |
| 3-я ас. |
уздо́лее |
уздо́леюць |
| Прошлы час |
| м. |
уздо́леў |
уздо́лелі |
| ж. |
уздо́лела |
| н. |
уздо́лела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уздо́лей |
уздо́лейце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уздо́леўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уздо́льнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уздо́льнены |
уздо́льненая |
уздо́льненае |
уздо́льненыя |
| Р. |
уздо́льненага |
уздо́льненай уздо́льненае |
уздо́льненага |
уздо́льненых |
| Д. |
уздо́льненаму |
уздо́льненай |
уздо́льненаму |
уздо́льненым |
| В. |
уздо́льнены (неадуш.) уздо́льненага (адуш.) |
уздо́льненую |
уздо́льненае |
уздо́льненыя (неадуш.) уздо́льненых (адуш.) |
| Т. |
уздо́льненым |
уздо́льненай уздо́льненаю |
уздо́льненым |
уздо́льненымі |
| М. |
уздо́льненым |
уздо́льненай |
уздо́льненым |
уздо́льненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
уздо́льніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уздо́льнюся |
уздо́льнімся |
| 2-я ас. |
уздо́льнішся |
уздо́льніцеся |
| 3-я ас. |
уздо́льніцца |
уздо́льняцца |
| Прошлы час |
| м. |
уздо́льніўся |
уздо́льніліся |
| ж. |
уздо́льнілася |
| н. |
уздо́льнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уздо́льніся |
уздо́льніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уздо́льніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Уздо́рнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Уздо́рнікі |
| Р. |
Уздо́рнікаў |
| Д. |
Уздо́рнікам |
| В. |
Уздо́рнікі |
| Т. |
Уздо́рнікамі |
| М. |
Уздо́рніках |