Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

навелі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. навелі́стка навелі́сткі
Р. навелі́сткі навелі́стак
Д. навелі́стцы навелі́сткам
В. навелі́стку навелі́стак
Т. навелі́сткай
навелі́сткаю
навелі́сткамі
М. навелі́стцы навелі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

навелі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. навелі́стыка
Р. навелі́стыкі
Д. навелі́стыцы
В. навелі́стыку
Т. навелі́стыкай
навелі́стыкаю
М. навелі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

навелісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. навелісты́чнасць
Р. навелісты́чнасці
Д. навелісты́чнасці
В. навелісты́чнасць
Т. навелісты́чнасцю
М. навелісты́чнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

навелісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навелісты́чны навелісты́чная навелісты́чнае навелісты́чныя
Р. навелісты́чнага навелісты́чнай
навелісты́чнае
навелісты́чнага навелісты́чных
Д. навелісты́чнаму навелісты́чнай навелісты́чнаму навелісты́чным
В. навелісты́чны (неадуш.)
навелісты́чнага (адуш.)
навелісты́чную навелісты́чнае навелісты́чныя (неадуш.)
навелісты́чных (адуш.)
Т. навелісты́чным навелісты́чнай
навелісты́чнаю
навелісты́чным навелісты́чнымі
М. навелісты́чным навелісты́чнай навелісты́чным навелісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наве́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наве́лка наве́лкі
Р. наве́лкі наве́лак
Д. наве́лцы наве́лкам
В. наве́лку наве́лкі
Т. наве́лкай
наве́лкаю
наве́лкамі
М. наве́лцы наве́лках

Крыніцы: piskunou2012.

наве́лькі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
наве́лькі - -

Крыніцы: piskunou2012.

наверадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навераджу́ся навярэ́дзімся
2-я ас. навярэ́дзішся навярэ́дзіцеся
3-я ас. навярэ́дзіцца навярэ́дзяцца
Прошлы час
м. навярэ́дзіўся навярэ́дзіліся
ж. навярэ́дзілася
н. навярэ́дзілася
Загадны лад
2-я ас. навярэ́дзься навярэ́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час навярэ́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наверадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навераджу́ навярэ́дзім
2-я ас. навярэ́дзіш навярэ́дзіце
3-я ас. навярэ́дзіць навярэ́дзяць
Прошлы час
м. наверадзі́ў наверадзі́лі
ж. наверадзі́ла
н. наверадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. наверадзі́ наверадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наверадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

навербава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навербава́ны навербава́ная навербава́нае навербава́ныя
Р. навербава́нага навербава́най
навербава́нае
навербава́нага навербава́ных
Д. навербава́наму навербава́най навербава́наму навербава́ным
В. навербава́ны (неадуш.)
навербава́нага (адуш.)
навербава́ную навербава́нае навербава́ныя (неадуш.)
навербава́ных (адуш.)
Т. навербава́ным навербава́най
навербава́наю
навербава́ным навербава́нымі
М. навербава́ным навербава́най навербава́ным навербава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

навербава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навербава́ны навербава́ная навербава́нае навербава́ныя
Р. навербава́нага навербава́най
навербава́нае
навербава́нага навербава́ных
Д. навербава́наму навербава́най навербава́наму навербава́ным
В. навербава́ны (неадуш.)
навербава́нага (адуш.)
навербава́ную навербава́нае навербава́ныя (неадуш.)
навербава́ных (адуш.)
Т. навербава́ным навербава́най
навербава́наю
навербава́ным навербава́нымі
М. навербава́ным навербава́най навербава́ным навербава́ных

Кароткая форма: навербава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.