наверадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навераджу́ навярэ́дзім
2-я ас. навярэ́дзіш навярэ́дзіце
3-я ас. навярэ́дзіць навярэ́дзяць
Прошлы час
м. наверадзі́ў наверадзі́лі
ж. наверадзі́ла
н. наверадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. наверадзі́ наверадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наверадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)