Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авезілмнопрстуцшыэя

аксамі́ціста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аксамі́ціста - -

аксамі́цістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аксамі́цістасць
Р. аксамі́цістасці
Д. аксамі́цістасці
В. аксамі́цістасць
Т. аксамі́цістасцю
М. аксамі́цістасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аксамі́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аксамі́цісты аксамі́цістая аксамі́цістае аксамі́цістыя
Р. аксамі́цістага аксамі́цістай
аксамі́цістае		 аксамі́цістага аксамі́цістых
Д. аксамі́цістаму аксамі́цістай аксамі́цістаму аксамі́цістым
В. аксамі́цісты (неадуш.)
аксамі́цістага (адуш.)		 аксамі́цістую аксамі́цістае аксамі́цістыя (неадуш.)
аксамі́цістых (адуш.)
Т. аксамі́цістым аксамі́цістай
аксамі́цістаю		 аксамі́цістым аксамі́цістымі
М. аксамі́цістым аксамі́цістай аксамі́цістым аксамі́цістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Акса́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Акса́на Акса́ны
Р. Акса́ны Акса́н
Д. Акса́не Акса́нам
В. Акса́ну Акса́н
Т. Акса́най
Акса́наю		 Акса́намі
М. Акса́не Акса́нах

аксанаметры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аксанаметры́чны аксанаметры́чная аксанаметры́чнае аксанаметры́чныя
Р. аксанаметры́чнага аксанаметры́чнай
аксанаметры́чнае		 аксанаметры́чнага аксанаметры́чных
Д. аксанаметры́чнаму аксанаметры́чнай аксанаметры́чнаму аксанаметры́чным
В. аксанаметры́чны (неадуш.)
аксанаметры́чнага (адуш.)		 аксанаметры́чную аксанаметры́чнае аксанаметры́чныя (неадуш.)
аксанаметры́чных (адуш.)
Т. аксанаметры́чным аксанаметры́чнай
аксанаметры́чнаю		 аксанаметры́чным аксанаметры́чнымі
М. аксанаметры́чным аксанаметры́чнай аксанаметры́чным аксанаметры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

акселера́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акселера́нт акселера́нты
Р. акселера́нта акселера́нтаў
Д. акселера́нту акселера́нтам
В. акселера́нта акселера́нтаў
Т. акселера́нтам акселера́нтамі
М. акселера́нце акселера́нтах

Крыніцы: krapivabr2012.

акселера́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акселера́т акселера́ты
Р. акселера́та акселера́таў
Д. акселера́ту акселера́там
В. акселера́та акселера́таў
Т. акселера́там акселера́тамі
М. акселера́це акселера́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

акселера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акселера́тар акселера́тары
Р. акселера́тара акселера́тараў
Д. акселера́тару акселера́тарам
В. акселера́тар акселера́тары
Т. акселера́тарам акселера́тарамі
М. акселера́тары акселера́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акселера́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акселера́тка акселера́ткі
Р. акселера́ткі акселера́так
Д. акселера́тцы акселера́ткам
В. акселера́тку акселера́так
Т. акселера́ткай
акселера́ткаю		 акселера́ткамі
М. акселера́тцы акселера́тках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

акселера́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акселера́цкі акселера́цкая акселера́цкае акселера́цкія
Р. акселера́цкага акселера́цкай
акселера́цкае		 акселера́цкага акселера́цкіх
Д. акселера́цкаму акселера́цкай акселера́цкаму акселера́цкім
В. акселера́цкі (неадуш.)
акселера́цкага (адуш.)		 акселера́цкую акселера́цкае акселера́цкія (неадуш.)
акселера́цкіх (адуш.)
Т. акселера́цкім акселера́цкай
акселера́цкаю		 акселера́цкім акселера́цкімі
М. акселера́цкім акселера́цкай акселера́цкім акселера́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.