інтанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтанава́ны |
інтанава́ная |
інтанава́нае |
інтанава́ныя |
| Р. |
інтанава́нага |
інтанава́най інтанава́нае |
інтанава́нага |
інтанава́ных |
| Д. |
інтанава́наму |
інтанава́най |
інтанава́наму |
інтанава́ным |
| В. |
інтанава́ны (неадуш.) інтанава́нага (адуш.) |
інтанава́ную |
інтанава́нае |
інтанава́ныя (неадуш.) інтанава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтанава́ным |
інтанава́най інтанава́наю |
інтанава́ным |
інтанава́нымі |
| М. |
інтанава́ным |
інтанава́най |
інтанава́ным |
інтанава́ных |
Кароткая форма: інтанава́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
інтанава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
інтану́ецца |
інтану́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
інтанава́ўся |
інтанава́ліся |
| ж. |
інтанава́лася |
| н. |
інтанава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
інтанава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інтану́ю |
інтану́ем |
| 2-я ас. |
інтану́еш |
інтану́еце |
| 3-я ас. |
інтану́е |
інтану́юць |
| Прошлы час |
| м. |
інтанава́ў |
інтанава́лі |
| ж. |
інтанава́ла |
| н. |
інтанава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
інтану́й |
інтану́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
інтану́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інтанацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| інтанацы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
інтанацы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтанацы́йнасць |
інтанацы́йнасці |
| Р. |
інтанацы́йнасці |
інтанацы́йнасцяў інтанацы́йнасцей |
| Д. |
інтанацы́йнасці |
інтанацы́йнасцям |
| В. |
інтанацы́йнасць |
інтанацы́йнасці |
| Т. |
інтанацы́йнасцю |
інтанацы́йнасцямі |
| М. |
інтанацы́йнасці |
інтанацы́йнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтанацы́йна-сінтаксі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чны |
інтанацы́йна-сінтаксі́чная |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнае |
інтанацы́йна-сінтаксі́чныя |
| Р. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнага |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнай інтанацы́йна-сінтаксі́чнае |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнага |
інтанацы́йна-сінтаксі́чных |
| Д. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнаму |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнай |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнаму |
інтанацы́йна-сінтаксі́чным |
| В. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чны (неадуш.) інтанацы́йна-сінтаксі́чнага (адуш.) |
інтанацы́йна-сінтаксі́чную |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнае |
інтанацы́йна-сінтаксі́чныя (неадуш.) інтанацы́йна-сінтаксі́чных (адуш.) |
| Т. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чным |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнай інтанацы́йна-сінтаксі́чнаю |
інтанацы́йна-сінтаксі́чным |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнымі |
| М. |
інтанацы́йна-сінтаксі́чным |
інтанацы́йна-сінтаксі́чнай |
інтанацы́йна-сінтаксі́чным |
інтанацы́йна-сінтаксі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.