тэрмалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмалізава́ны |
тэрмалізава́ная |
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́ныя |
| Р. |
тэрмалізава́нага |
тэрмалізава́най
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́нага |
тэрмалізава́ных |
| Д. |
тэрмалізава́наму |
тэрмалізава́най |
тэрмалізава́наму |
тэрмалізава́ным |
| В. |
тэрмалізава́ны (неадуш.)
тэрмалізава́нага (адуш.) |
тэрмалізава́ную |
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́ныя (неадуш.)
тэрмалізава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́най
тэрмалізава́наю |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́нымі |
| М. |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́най |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэрмалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмалізава́ны |
тэрмалізава́ная |
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́ныя |
| Р. |
тэрмалізава́нага |
тэрмалізава́най
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́нага |
тэрмалізава́ных |
| Д. |
тэрмалізава́наму |
тэрмалізава́най |
тэрмалізава́наму |
тэрмалізава́ным |
| В. |
тэрмалізава́ны (неадуш.)
тэрмалізава́нага (адуш.) |
тэрмалізава́ную |
тэрмалізава́нае |
тэрмалізава́ныя (неадуш.)
тэрмалізава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́най
тэрмалізава́наю |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́нымі |
| М. |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́най |
тэрмалізава́ным |
тэрмалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэрмалі́фтынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмалі́фтынг |
| Р. |
тэрмалі́фтынгу |
| Д. |
тэрмалі́фтынгу |
| В. |
тэрмалі́фтынг |
| Т. |
тэрмалі́фтынгам |
| М. |
тэрмалі́фтынгу |
Крыніцы:
sbm2012.
тэрма́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тэрма́льна |
- |
- |
тэрма́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрма́льнасць |
| Р. |
тэрма́льнасці |
| Д. |
тэрма́льнасці |
| В. |
тэрма́льнасць |
| Т. |
тэрма́льнасцю |
| М. |
тэрма́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэрма́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрма́льны |
тэрма́льная |
тэрма́льнае |
тэрма́льныя |
| Р. |
тэрма́льнага |
тэрма́льнай
тэрма́льнае |
тэрма́льнага |
тэрма́льных |
| Д. |
тэрма́льнаму |
тэрма́льнай |
тэрма́льнаму |
тэрма́льным |
| В. |
тэрма́льны (неадуш.)
тэрма́льнага (адуш.) |
тэрма́льную |
тэрма́льнае |
тэрма́льныя (неадуш.)
тэрма́льных (адуш.) |
| Т. |
тэрма́льным |
тэрма́льнай
тэрма́льнаю |
тэрма́льным |
тэрма́льнымі |
| М. |
тэрма́льным |
тэрма́льнай |
тэрма́льным |
тэрма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмалюмінесцэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмалюмінесцэ́нцыя |
| Р. |
тэрмалюмінесцэ́нцыі |
| Д. |
тэрмалюмінесцэ́нцыі |
| В. |
тэрмалюмінесцэ́нцыю |
| Т. |
тэрмалюмінесцэ́нцыяй
тэрмалюмінесцэ́нцыяю |
| М. |
тэрмалюмінесцэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмамагні́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмамагні́тны |
тэрмамагні́тная |
тэрмамагні́тнае |
тэрмамагні́тныя |
| Р. |
тэрмамагні́тнага |
тэрмамагні́тнай
тэрмамагні́тнае |
тэрмамагні́тнага |
тэрмамагні́тных |
| Д. |
тэрмамагні́тнаму |
тэрмамагні́тнай |
тэрмамагні́тнаму |
тэрмамагні́тным |
| В. |
тэрмамагні́тны (неадуш.)
тэрмамагні́тнага (адуш.) |
тэрмамагні́тную |
тэрмамагні́тнае |
тэрмамагні́тныя (неадуш.)
тэрмамагні́тных (адуш.) |
| Т. |
тэрмамагні́тным |
тэрмамагні́тнай
тэрмамагні́тнаю |
тэрмамагні́тным |
тэрмамагні́тнымі |
| М. |
тэрмамагні́тным |
тэрмамагні́тнай |
тэрмамагні́тным |
тэрмамагні́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.