самаро́спуск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаро́спуск |
| Р. |
самаро́спуску |
| Д. |
самаро́спуску |
| В. |
самаро́спуск |
| Т. |
самаро́спускам |
| М. |
самаро́спуску |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
самару́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самару́х |
| Р. |
самару́ху |
| Д. |
самару́ху |
| В. |
самару́х |
| Т. |
самару́хам |
| М. |
самару́ху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самарухаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самарухаві́к |
самарухавікі́ |
| Р. |
самарухавіка́ |
самарухавіко́ў |
| Д. |
самарухавіку́ |
самарухавіка́м |
| В. |
самарухаві́к |
самарухавікі́ |
| Т. |
самарухавіко́м |
самарухавіка́мі |
| М. |
самарухавіку́ |
самарухавіка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
самару́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самару́шны |
самару́шная |
самару́шнае |
самару́шныя |
| Р. |
самару́шнага |
самару́шнай самару́шнае |
самару́шнага |
самару́шных |
| Д. |
самару́шнаму |
самару́шнай |
самару́шнаму |
самару́шным |
| В. |
самару́шны (неадуш.) самару́шнага (адуш.) |
самару́шную |
самару́шнае |
самару́шныя (неадуш.) самару́шных (адуш.) |
| Т. |
самару́шным |
самару́шнай самару́шнаю |
самару́шным |
самару́шнымі |
| М. |
самару́шным |
самару́шнай |
самару́шным |
самару́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.