Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мерчанда́йзінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мерчанда́йзінг
Р. мерчанда́йзінгу
Д. мерчанда́йзінгу
В. мерчанда́йзінг
Т. мерчанда́йзінгам
М. мерчанда́йзінгу

Крыніцы: sbm2012.

мерчанда́йзінгавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мерчанда́йзінгавы мерчанда́йзінгавая мерчанда́йзінгавае мерчанда́йзінгавыя
Р. мерчанда́йзінгавага мерчанда́йзінгавай
мерчанда́йзінгавае
мерчанда́йзінгавага мерчанда́йзінгавых
Д. мерчанда́йзінгаваму мерчанда́йзінгавай мерчанда́йзінгаваму мерчанда́йзінгавым
В. мерчанда́йзінгавы мерчанда́йзінгавую мерчанда́йзінгавае мерчанда́йзінгавыя
Т. мерчанда́йзінгавым мерчанда́йзінгавай
мерчанда́йзінгаваю
мерчанда́йзінгавым мерчанда́йзінгавымі
М. мерчанда́йзінгавым мерчанда́йзінгавай мерчанда́йзінгавым мерчанда́йзінгавых

Крыніцы: sbm2012.

ме́рчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́рчыцкі ме́рчыцкая ме́рчыцкае ме́рчыцкія
Р. ме́рчыцкага ме́рчыцкай
ме́рчыцкае
ме́рчыцкага ме́рчыцкіх
Д. ме́рчыцкаму ме́рчыцкай ме́рчыцкаму ме́рчыцкім
В. ме́рчыцкі (неадуш.)
ме́рчыцкага (адуш.)
ме́рчыцкую ме́рчыцкае ме́рчыцкія (неадуш.)
ме́рчыцкіх (адуш.)
Т. ме́рчыцкім ме́рчыцкай
ме́рчыцкаю
ме́рчыцкім ме́рчыцкімі
М. ме́рчыцкім ме́рчыцкай ме́рчыцкім ме́рчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ме́рчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ме́рчыцы
Р. Ме́рчыц
Ме́рчыцаў
Д. Ме́рчыцам
В. Ме́рчыцы
Т. Ме́рчыцамі
М. Ме́рчыцах

мерчэнда́йзінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мерчэнда́йзінг
Р. мерчэнда́йзінгу
Д. мерчэнда́йзінгу
В. мерчэнда́йзінг
Т. мерчэнда́йзінгам
М. мерчэнда́йзінгу

Крыніцы: piskunou2012.

мерыдыя́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мерыдыя́н мерыдыя́ны
Р. мерыдыя́на мерыдыя́наў
Д. мерыдыя́ну мерыдыя́нам
В. мерыдыя́н мерыдыя́ны
Т. мерыдыя́нам мерыдыя́намі
М. мерыдыя́не мерыдыя́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мерыдыяна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мерыдыяна́льны мерыдыяна́льная мерыдыяна́льнае мерыдыяна́льныя
Р. мерыдыяна́льнага мерыдыяна́льнай
мерыдыяна́льнае
мерыдыяна́льнага мерыдыяна́льных
Д. мерыдыяна́льнаму мерыдыяна́льнай мерыдыяна́льнаму мерыдыяна́льным
В. мерыдыяна́льны (неадуш.)
мерыдыяна́льнага (адуш.)
мерыдыяна́льную мерыдыяна́льнае мерыдыяна́льныя (неадуш.)
мерыдыяна́льных (адуш.)
Т. мерыдыяна́льным мерыдыяна́льнай
мерыдыяна́льнаю
мерыдыяна́льным мерыдыяна́льнымі
М. мерыдыяна́льным мерыдыяна́льнай мерыдыяна́льным мерыдыяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мерыдыя́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мерыдыя́нны мерыдыя́нная мерыдыя́ннае мерыдыя́нныя
Р. мерыдыя́ннага мерыдыя́ннай
мерыдыя́ннае
мерыдыя́ннага мерыдыя́нных
Д. мерыдыя́ннаму мерыдыя́ннай мерыдыя́ннаму мерыдыя́нным
В. мерыдыя́нны (неадуш.)
мерыдыя́ннага (адуш.)
мерыдыя́нную мерыдыя́ннае мерыдыя́нныя (неадуш.)
мерыдыя́нных (адуш.)
Т. мерыдыя́нным мерыдыя́ннай
мерыдыя́ннаю
мерыдыя́нным мерыдыя́ннымі
М. мерыдыя́нным мерыдыя́ннай мерыдыя́нным мерыдыя́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ме́рын

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́рын ме́рыны
Р. ме́рына ме́рынаў
Д. ме́рыну ме́рынам
В. ме́рына ме́рынаў
Т. ме́рынам ме́рынамі
М. ме́рыне ме́рынах

Крыніцы: piskunou2012.

мерыно́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мерыно́с мерыно́сы
Р. мерыно́са мерыно́саў
Д. мерыно́су мерыно́сам
В. мерыно́са мерыно́саў
Т. мерыно́сам мерыно́самі
М. мерыно́се мерыно́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.