ме́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ме́рын | ме́рыны | |
| ме́рына | ме́рынаў | |
| ме́рыну | ме́рынам | |
| ме́рына | ме́рынаў | |
| ме́рынам | ме́рынамі | |
| ме́рыне | ме́рынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)