дрымо́тлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрымо́тлівасць |
Р. |
дрымо́тлівасці |
Д. |
дрымо́тлівасці |
В. |
дрымо́тлівасць |
Т. |
дрымо́тлівасцю |
М. |
дрымо́тлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дрымо́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дрымо́тна |
дрымо́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дрымо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрымо́тнасць |
Р. |
дрымо́тнасці |
Д. |
дрымо́тнасці |
В. |
дрымо́тнасць |
Т. |
дрымо́тнасцю |
М. |
дрымо́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дрымо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дрымо́тны |
дрымо́тная |
дрымо́тнае |
дрымо́тныя |
Р. |
дрымо́тнага |
дрымо́тнай дрымо́тнае |
дрымо́тнага |
дрымо́тных |
Д. |
дрымо́тнаму |
дрымо́тнай |
дрымо́тнаму |
дрымо́тным |
В. |
дрымо́тны (неадуш.) дрымо́тнага (адуш.) |
дрымо́тную |
дрымо́тнае |
дрымо́тныя (неадуш.) дрымо́тных (адуш.) |
Т. |
дрымо́тным |
дрымо́тнай дрымо́тнаю |
дрымо́тным |
дрымо́тнымі |
М. |
дрымо́тным |
дрымо́тнай |
дрымо́тным |
дрымо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрыму́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрыму́часць |
Р. |
дрыму́часці |
Д. |
дрыму́часці |
В. |
дрыму́часць |
Т. |
дрыму́часцю |
М. |
дрыму́часці |
Крыніцы:
piskunou2012.