верхнегарта́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
верхнегарта́нны |
верхнегарта́нная |
верхнегарта́ннае |
верхнегарта́нныя |
Р. |
верхнегарта́ннага |
верхнегарта́ннай верхнегарта́ннае |
верхнегарта́ннага |
верхнегарта́нных |
Д. |
верхнегарта́ннаму |
верхнегарта́ннай |
верхнегарта́ннаму |
верхнегарта́нным |
В. |
верхнегарта́нны (неадуш.) верхнегарта́ннага (адуш.) |
верхнегарта́нную |
верхнегарта́ннае |
верхнегарта́нныя (неадуш.) верхнегарта́нных (адуш.) |
Т. |
верхнегарта́нным |
верхнегарта́ннай верхнегарта́ннаю |
верхнегарта́нным |
верхнегарта́ннымі |
М. |
верхнегарта́нным |
верхнегарта́ннай |
верхнегарта́нным |
верхнегарта́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
верхнезубны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
верхнезубны́ |
верхнезубна́я |
верхнезубно́е |
верхнезубны́я |
Р. |
верхнезубно́га |
верхнезубно́й верхнезубно́е |
верхнезубно́га |
верхнезубны́х |
Д. |
верхнезубно́му |
верхнезубно́й |
верхнезубно́му |
верхнезубны́м |
В. |
верхнезубны́ (неадуш.) верхнезубно́га (адуш.) |
верхнезубну́ю |
верхнезубно́е |
верхнезубны́я (неадуш.) верхнезубны́х (адуш.) |
Т. |
верхнезубны́м |
верхнезубно́й верхнезубно́ю |
верхнезубны́м |
верхнезубны́мі |
М. |
верхнезубны́м |
верхнезубно́й |
верхнезубны́м |
верхнезубны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.