Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

валанты́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. валанты́ранне
Р. валанты́рання
Д. валанты́ранню
В. валанты́ранне
Т. валанты́раннем
М. валанты́ранні

Крыніцы: piskunou2012.

валанты́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валанты́рка валанты́ркі
Р. валанты́ркі валанты́рак
Д. валанты́рцы валанты́ркам
В. валанты́рку валанты́рак
Т. валанты́ркай
валанты́ркаю
валанты́ркамі
М. валанты́рцы валанты́рках

Крыніцы: piskunou2012.

валанты́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валанты́ру валанты́рым
2-я ас. валанты́рыш валанты́рыце
3-я ас. валанты́рыць валанты́раць
Прошлы час
м. валанты́рыў валанты́рылі
ж. валанты́рыла
н. валанты́рыла
Загадны лад
2-я ас. валанты́р валанты́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час валанты́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

валанцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валанцё́р валанцё́ры
Р. валанцё́ра валанцё́раў
Д. валанцё́ру валанцё́рам
В. валанцё́ра валанцё́раў
Т. валанцё́рам валанцё́рамі
М. валанцё́ру валанцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

валанцё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валанцё́рка валанцё́ркі
Р. валанцё́ркі валанцё́рак
Д. валанцё́рцы валанцё́ркам
В. валанцё́рку валанцё́рак
Т. валанцё́ркай
валанцё́ркаю
валанцё́ркамі
М. валанцё́рцы валанцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

валанцё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валанцё́рскі валанцё́рская валанцё́рскае валанцё́рскія
Р. валанцё́рскага валанцё́рскай
валанцё́рскае
валанцё́рскага валанцё́рскіх
Д. валанцё́рскаму валанцё́рскай валанцё́рскаму валанцё́рскім
В. валанцё́рскі (неадуш.)
валанцё́рскага (адуш.)
валанцё́рскую валанцё́рскае валанцё́рскія (неадуш.)
валанцё́рскіх (адуш.)
Т. валанцё́рскім валанцё́рскай
валанцё́рскаю
валанцё́рскім валанцё́рскімі
М. валанцё́рскім валанцё́рскай валанцё́рскім валанцё́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

валападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
валападо́бна - -

валападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валападо́бны валападо́бная валападо́бнае валападо́бныя
Р. валападо́бнага валападо́бнай
валападо́бнае
валападо́бнага валападо́бных
Д. валападо́бнаму валападо́бнай валападо́бнаму валападо́бным
В. валападо́бны (неадуш.)
валападо́бнага (адуш.)
валападо́бную валападо́бнае валападо́бныя (неадуш.)
валападо́бных (адуш.)
Т. валападо́бным валападо́бнай
валападо́бнаю
валападо́бным валападо́бнымі
М. валападо́бным валападо́бнай валападо́бным валападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

валапа́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валапа́с валапа́сы
Р. валапа́са валапа́саў
Д. валапа́су валапа́сам
В. валапа́са валапа́саў
Т. валапа́сам валапа́самі
М. валапа́се валапа́сах

Крыніцы: krapivabr2012.

Валапа́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Валапа́с
Р. Валапа́са
Д. Валапа́су
В. Валапа́с
Т. Валапа́сам
М. Валапа́се

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.