Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

алюстрава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алюстрава́ны алюстрава́ная алюстрава́нае алюстрава́ныя
Р. алюстрава́нага алюстрава́най
алюстрава́нае
алюстрава́нага алюстрава́ных
Д. алюстрава́наму алюстрава́най алюстрава́наму алюстрава́ным
В. алюстрава́ны (неадуш.)
алюстрава́нага (адуш.)
алюстрава́ную алюстрава́нае алюстрава́ныя (неадуш.)
алюстрава́ных (адуш.)
Т. алюстрава́ным алюстрава́най
алюстрава́наю
алюстрава́ным алюстрава́нымі
М. алюстрава́ным алюстрава́най алюстрава́ным алюстрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

алюстрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алюстрава́ны алюстрава́ная алюстрава́нае алюстрава́ныя
Р. алюстрава́нага алюстрава́най
алюстрава́нае
алюстрава́нага алюстрава́ных
Д. алюстрава́наму алюстрава́най алюстрава́наму алюстрава́ным
В. алюстрава́ны (неадуш.)
алюстрава́нага (адуш.)
алюстрава́ную алюстрава́нае алюстрава́ныя (неадуш.)
алюстрава́ных (адуш.)
Т. алюстрава́ным алюстрава́най
алюстрава́наю
алюстрава́ным алюстрава́нымі
М. алюстрава́ным алюстрава́най алюстрава́ным алюстрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Алю́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Алю́ты
Р. Алю́т
Алю́таў
Д. Алю́там
В. Алю́ты
Т. Алю́тамі
М. Алю́тах

алюце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. алюце́ю алюце́ем
2-я ас. алюце́еш алюце́еце
3-я ас. алюце́е алюце́юць
Прошлы час
м. алюце́ў алюце́лі
ж. алюце́ла
н. алюце́ла
Загадны лад
2-я ас. алюце́й алюце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час алюце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

алякну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. алякну́ся алякнё́мся
2-я ас. алякне́шся алякняце́ся
3-я ас. алякне́цца алякну́цца
Прошлы час
м. алякну́ўся алякну́ліся
ж. алякну́лася
н. алякну́лася
Загадны лад
2-я ас. алякні́ся алякні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час алякну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

алякну́ць

‘вымавіць адпаведныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. алякну́ алякнё́м
2-я ас. алякне́ш алякняце́
3-я ас. алякне́ алякну́ць
Прошлы час
м. алякну́ў алякну́лі
ж. алякну́ла
н. алякну́ла
Загадны лад
2-я ас. алякні́ алякні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час алякну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Алякса́ндр

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Алякса́ндр Алякса́ндры
Р. Алякса́ндра Алякса́ндраў
Д. Алякса́ндру Алякса́ндрам
В. Алякса́ндра Алякса́ндраў
Т. Алякса́ндрам Алякса́ндрамі
М. Алякса́ндру Алякса́ндрах

Алякса́ндрава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алякса́ндрава
Р. Алякса́ндрава
Д. Алякса́ндраву
В. Алякса́ндрава
Т. Алякса́ндравам
М. Алякса́ндраве

Алякса́ндравічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Алякса́ндравічы
Р. Алякса́ндравіч
Алякса́ндравічаў
Д. Алякса́ндравічам
В. Алякса́ндравічы
Т. Алякса́ндравічамі
М. Алякса́ндравічах

Алякса́ндраўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Алякса́ндраўка
Р. Алякса́ндраўкі
Д. Алякса́ндраўцы
В. Алякса́ндраўку
Т. Алякса́ндраўкай
Алякса́ндраўкаю
М. Алякса́ндраўцы