уцо́пкацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцо́пкаюся |
уцо́пкаемся |
| 2-я ас. |
уцо́пкаешся |
уцо́пкаецеся |
| 3-я ас. |
уцо́пкаецца |
уцо́пкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
уцо́пкаўся |
уцо́пкаліся |
| ж. |
уцо́пкалася |
| н. |
уцо́пкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцо́пкайся |
уцо́пкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцо́пкаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцо́пкаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцо́пкаю |
уцо́пкаем |
| 2-я ас. |
уцо́пкаеш |
уцо́пкаеце |
| 3-я ас. |
уцо́пкае |
уцо́пкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
уцо́пкаў |
уцо́пкалі |
| ж. |
уцо́пкала |
| н. |
уцо́пкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцо́пкай |
уцо́пкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцо́пкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцу́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцу́паюся |
уцу́паемся |
| 2-я ас. |
уцу́паешся |
уцу́паецеся |
| 3-я ас. |
уцу́паецца |
уцу́паюцца |
| Прошлы час |
| м. |
уцу́паўся |
уцу́паліся |
| ж. |
уцу́палася |
| н. |
уцу́палася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцу́пайся |
уцу́пайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцу́паўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцуркава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
уцурку́ецца |
уцурку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
уцуркава́ўся |
уцуркава́ліся |
| ж. |
уцуркава́лася |
| н. |
уцуркава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцуркава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцы́ркаць
‘уліць што-небудзь маленькімі струменьчыкамі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцы́ркаю |
уцы́ркаем |
| 2-я ас. |
уцы́ркаеш |
уцы́ркаеце |
| 3-я ас. |
уцы́ркае |
уцы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
уцы́ркаў |
уцы́ркалі |
| ж. |
уцы́ркала |
| н. |
уцы́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцы́ркай |
уцы́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцы́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцы́ркнуць
‘уліць што-небудзь маленькімі струменьчыкамі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцы́ркну |
уцы́ркнем |
| 2-я ас. |
уцы́ркнеш |
уцы́ркнеце |
| 3-я ас. |
уцы́ркне |
уцы́ркнуць |
| Прошлы час |
| м. |
уцы́ркнуў |
уцы́ркнулі |
| ж. |
уцы́ркнула |
| н. |
уцы́ркнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцы́ркні |
уцы́ркніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцы́ркнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
У́ць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
У́ць |
| Р. |
У́ці |
| Д. |
У́ці |
| В. |
У́ць |
| Т. |
У́ццю |
| М. |
У́ці |
уцэ́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уцэ́лены |
уцэ́леная |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя |
| Р. |
уцэ́ленага |
уцэ́ленай уцэ́ленае |
уцэ́ленага |
уцэ́леных |
| Д. |
уцэ́ленаму |
уцэ́ленай |
уцэ́ленаму |
уцэ́леным |
| В. |
уцэ́лены (неадуш.) уцэ́ленага (адуш.) |
уцэ́леную |
уцэ́ленае |
уцэ́леныя (неадуш.) уцэ́леных (адуш.) |
| Т. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай уцэ́ленаю |
уцэ́леным |
уцэ́ленымі |
| М. |
уцэ́леным |
уцэ́ленай |
уцэ́леным |
уцэ́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцэ́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уцэ́люся |
уцэ́лімся |
| 2-я ас. |
уцэ́лішся |
уцэ́ліцеся |
| 3-я ас. |
уцэ́ліцца |
уцэ́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
уцэ́ліўся |
уцэ́ліліся |
| ж. |
уцэ́лілася |
| н. |
уцэ́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уцэ́лься |
уцэ́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уцэ́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.