натура́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натура́льны |
натура́льная |
натура́льнае |
натура́льныя |
| Р. |
натура́льнага |
натура́льнай
натура́льнае |
натура́льнага |
натура́льных |
| Д. |
натура́льнаму |
натура́льнай |
натура́льнаму |
натура́льным |
| В. |
натура́льны (неадуш.)
натура́льнага (адуш.) |
натура́льную |
натура́льнае |
натура́льныя (неадуш.)
натура́льных (адуш.) |
| Т. |
натура́льным |
натура́льнай
натура́льнаю |
натура́льным |
натура́льнымі |
| М. |
натура́льным |
натура́льнай |
натура́льным |
натура́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
натура́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натура́льны |
натура́льная |
натура́льнае |
натура́льныя |
| Р. |
натура́льнага |
натура́льнай
натура́льнае |
натура́льнага |
натура́льных |
| Д. |
натура́льнаму |
натура́льнай |
натура́льнаму |
натура́льным |
| В. |
натура́льны (неадуш.)
натура́льнага (адуш.) |
натура́льную |
натура́льнае |
натура́льныя (неадуш.)
натура́льных (адуш.) |
| Т. |
натура́льным |
натура́льнай
натура́льнаю |
натура́льным |
натура́льнымі |
| М. |
натура́льным |
натура́льнай |
натура́льным |
натура́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
натурапа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
натурапа́тыя |
| Р. |
натурапа́тыі |
| Д. |
натурапа́тыі |
| В. |
натурапа́тыю |
| Т. |
натурапа́тыяй
натурапа́тыяю |
| М. |
натурапа́тыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
натурапла́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
натурапла́та |
| Р. |
натурапла́ты |
| Д. |
натурапла́це |
| В. |
натурапла́ту |
| Т. |
натурапла́тай
натурапла́таю |
| М. |
натурапла́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
натурбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натурбу́юся |
натурбу́емся |
| 2-я ас. |
натурбу́ешся |
натурбу́ецеся |
| 3-я ас. |
натурбу́ецца |
натурбу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
натурбава́ўся |
натурбава́ліся |
| ж. |
натурбава́лася |
| н. |
натурбава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
натурбу́йся |
натурбу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
натурбава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
натурбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натурбу́ю |
натурбу́ем |
| 2-я ас. |
натурбу́еш |
натурбу́еце |
| 3-я ас. |
натурбу́е |
натурбу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
натурбава́ў |
натурбава́лі |
| ж. |
натурбава́ла |
| н. |
натурбава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
натурбу́й |
натурбу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
натурбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нату́ркаць
‘папіхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нату́ркаю |
нату́ркаем |
| 2-я ас. |
нату́ркаеш |
нату́ркаеце |
| 3-я ас. |
нату́ркае |
нату́ркаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нату́ркаў |
нату́ркалі |
| ж. |
нату́ркала |
| н. |
нату́ркала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нату́ркай |
нату́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нату́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.