натурапа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
натурапа́тыя | |
натурапа́тыі | |
натурапа́тыі | |
натурапа́тыю | |
натурапа́тыяй натурапа́тыяю |
|
натурапа́тыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)