верхакве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
верхакве́тны |
верхакве́тная |
верхакве́тнае |
верхакве́тныя |
Р. |
верхакве́тнага |
верхакве́тнай верхакве́тнае |
верхакве́тнага |
верхакве́тных |
Д. |
верхакве́тнаму |
верхакве́тнай |
верхакве́тнаму |
верхакве́тным |
В. |
верхакве́тны (неадуш.) |
верхакве́тную |
верхакве́тнае |
верхакве́тныя (неадуш.) |
Т. |
верхакве́тным |
верхакве́тнай верхакве́тнаю |
верхакве́тным |
верхакве́тнымі |
М. |
верхакве́тным |
верхакве́тнай |
верхакве́тным |
верхакве́тных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
верхакве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
верхакве́тныя |
Р. |
верхакве́тных |
Д. |
верхакве́тным |
В. |
верхакве́тныя |
Т. |
верхакве́тнымі |
М. |
верхакве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
верхала́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
верхала́з |
верхала́зы |
Р. |
верхала́за |
верхала́заў |
Д. |
верхала́зу |
верхала́зам |
В. |
верхала́за |
верхала́заў |
Т. |
верхала́зам |
верхала́замі |
М. |
верхала́зе |
верхала́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верхала́зка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
верхала́зка |
верхала́зкі |
Р. |
верхала́зкі |
верхала́зак |
Д. |
верхала́зцы |
верхала́зкам |
В. |
верхала́зку |
верхала́зак |
Т. |
верхала́зкай верхала́зкаю |
верхала́зкамі |
М. |
верхала́зцы |
верхала́зках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
верхала́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
верхала́зны |
верхала́зная |
верхала́знае |
верхала́зныя |
Р. |
верхала́знага |
верхала́знай верхала́знае |
верхала́знага |
верхала́зных |
Д. |
верхала́знаму |
верхала́знай |
верхала́знаму |
верхала́зным |
В. |
верхала́зны (неадуш.) верхала́знага (адуш.) |
верхала́зную |
верхала́знае |
верхала́зныя (неадуш.) верхала́зных (адуш.) |
Т. |
верхала́зным |
верхала́знай верхала́знаю |
верхала́зным |
верхала́знымі |
М. |
верхала́зным |
верхала́знай |
верхала́зным |
верхала́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Верхале́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Верхале́ссе |
Р. |
Верхале́сся |
Д. |
Верхале́ссю |
В. |
Верхале́ссе |
Т. |
Верхале́ссем |
М. |
Верхале́ссі |
верхалё́дзіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
верхалё́дзіца |
Р. |
верхалё́дзіцы |
Д. |
верхалё́дзіцы |
В. |
верхалё́дзіцу |
Т. |
верхалё́дзіцай верхалё́дзіцаю |
М. |
верхалё́дзіцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
верхало́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
верхало́з |
верхало́зы |
Р. |
верхало́за |
верхало́заў |
Д. |
верхало́зу |
верхало́зам |
В. |
верхало́за |
верхало́заў |
Т. |
верхало́зам |
верхало́замі |
М. |
верхало́зе |
верхало́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ве́рхам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ве́рхам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верхату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
верхату́ра |
верхату́ры |
Р. |
верхату́ры |
верхату́р |
Д. |
верхату́ры |
верхату́рам |
В. |
верхату́ру |
верхату́ры |
Т. |
верхату́рай верхату́раю |
верхату́рамі |
М. |
верхату́ры |
верхату́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.