пакульгі́каць
‘пакульгаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакульгі́каю |
пакульгі́каем |
2-я ас. |
пакульгі́каеш |
пакульгі́каеце |
3-я ас. |
пакульгі́кае |
пакульгі́каюць |
Прошлы час |
м. |
пакульгі́каў |
пакульгі́калі |
ж. |
пакульгі́кала |
н. |
пакульгі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакульгі́кай |
пакульгі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакульгі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Паку́льня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Паку́льня |
Р. |
Паку́льні |
Д. |
Паку́льні |
В. |
Паку́льню |
Т. |
Паку́льняй Паку́льняю |
М. |
Паку́льні |
пакуля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакуля́юся |
пакуля́емся |
2-я ас. |
пакуля́ешся |
пакуля́ецеся |
3-я ас. |
пакуля́ецца |
пакуля́юцца |
Прошлы час |
м. |
пакуля́ўся |
пакуля́ліся |
ж. |
пакуля́лася |
н. |
пакуля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакуля́йся |
пакуля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакуля́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пакуля́ць
‘перакуліць, перавярнуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакуля́ю |
пакуля́ем |
2-я ас. |
пакуля́еш |
пакуля́еце |
3-я ас. |
пакуля́е |
пакуля́юць |
Прошлы час |
м. |
пакуля́ў |
пакуля́лі |
ж. |
пакуля́ла |
н. |
пакуля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакуля́й |
пакуля́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакуля́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакуме́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакуме́каюся |
пакуме́каемся |
2-я ас. |
пакуме́каешся |
пакуме́каецеся |
3-я ас. |
пакуме́каецца |
пакуме́каюцца |
Прошлы час |
м. |
пакуме́каўся |
пакуме́каліся |
ж. |
пакуме́калася |
н. |
пакуме́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакуме́кайся |
пакуме́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакуме́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакуме́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакуме́каю |
пакуме́каем |
2-я ас. |
пакуме́каеш |
пакуме́каеце |
3-я ас. |
пакуме́кае |
пакуме́каюць |
Прошлы час |
м. |
пакуме́каў |
пакуме́калі |
ж. |
пакуме́кала |
н. |
пакуме́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пакуме́кай |
пакуме́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакуме́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пакумі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пакумлю́ся |
паку́мімся |
2-я ас. |
паку́мішся |
паку́міцеся |
3-я ас. |
паку́міцца |
паку́мяцца |
Прошлы час |
м. |
пакумі́ўся |
пакумі́ліся |
ж. |
пакумі́лася |
н. |
пакумі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пакумі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паку́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паку́нак |
паку́нкі |
Р. |
паку́нка |
паку́нкаў |
Д. |
паку́нку |
паку́нкам |
В. |
паку́нак |
паку́нкі |
Т. |
паку́нкам |
паку́нкамі |
М. |
паку́нку |
паку́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паку́начак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паку́начак |
паку́начкі |
Р. |
паку́начка |
паку́начкаў |
Д. |
паку́начку |
паку́начкам |
В. |
паку́начак |
паку́начкі |
Т. |
паку́начкам |
паку́начкамі |
М. |
паку́начку |
паку́начках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.