Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

меркура́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. меркура́н меркура́ны
Р. меркура́ну меркура́наў
Д. меркура́ну меркура́нам
В. меркура́н меркура́ны
Т. меркура́нам меркура́намі
М. меркура́не меркура́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Мерку́рый

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мерку́рый
Р. Мерку́рыя
Д. Мерку́рыю
В. Мерку́рыя
Т. Мерку́рыем
М. Мерку́рыю

Мерку́рый

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мерку́рый
Р. Мерку́рыя
Д. Мерку́рыю
В. Мерку́рый
Т. Мерку́рыем
М. Мерку́рыі

меркурыме́трыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. меркурыме́трыя
Р. меркурыме́трыі
Д. меркурыме́трыі
В. меркурыме́трыю
Т. меркурыме́трыяй
меркурыме́трыяю
М. меркурыме́трыі

Крыніцы: piskunou2012.

меркурыялі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. меркурыялі́зм
Р. меркурыялі́зму
Д. меркурыялі́зму
В. меркурыялі́зм
Т. меркурыялі́змам
М. меркурыялі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

меркурыя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. меркурыя́нскі меркурыя́нская меркурыя́нскае меркурыя́нскія
Р. меркурыя́нскага меркурыя́нскай
меркурыя́нскае
меркурыя́нскага меркурыя́нскіх
Д. меркурыя́нскаму меркурыя́нскай меркурыя́нскаму меркурыя́нскім
В. меркурыя́нскі (неадуш.)
меркурыя́нскага (адуш.)
меркурыя́нскую меркурыя́нскае меркурыя́нскія (неадуш.)
меркурыя́нскіх (адуш.)
Т. меркурыя́нскім меркурыя́нскай
меркурыя́нскаю
меркурыя́нскім меркурыя́нскімі
М. меркурыя́нскім меркурыя́нскай меркурыя́нскім меркурыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

мерла́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мерла́н мерла́ны
Р. мерла́на мерла́наў
Д. мерла́ну мерла́нам
В. мерла́на мерла́наў
Т. мерла́нам мерла́намі
М. мерла́не мерла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ме́рлішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ме́рлішкі
Р. Ме́рлішак
Ме́рлішкаў
Д. Ме́рлішкам
В. Ме́рлішкі
Т. Ме́рлішкамі
М. Ме́рлішках

мерлу́за

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мерлу́за мерлу́зы
Р. мерлу́зы мерлу́з
Д. мерлу́зе мерлу́зам
В. мерлу́зу мерлу́з
Т. мерлу́зай
мерлу́заю
мерлу́замі
М. мерлу́зе мерлу́зах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ме́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ме́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.