Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

валада́ць

‘валодаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валада́ю валада́ем
2-я ас. валада́еш валада́еце
3-я ас. валада́е валада́юць
Прошлы час
м. валада́ў валада́лі
ж. валада́ла
н. валада́ла
Загадны лад
2-я ас. валада́й валада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час валада́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Валаду́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Валаду́та
Р. Валаду́ты
Д. Валаду́це
В. Валаду́ту
Т. Валаду́тай
Валаду́таю
М. Валаду́це

Валайку́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Валайку́ны
Р. Валайку́н
Валайку́наў
Д. Валайку́нам
В. Валайку́ны
Т. Валайку́намі
М. Валайку́нах

ва́лак

‘валік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ва́лак ва́лкі
Р. ва́лка ва́лкаў
Д. ва́лку ва́лкам
В. ва́лак ва́лкі
Т. ва́лкам ва́лкамі
М. ва́лку ва́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валакардзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валакардзі́н
Р. валакардзі́ну
Д. валакардзі́ну
В. валакардзі́н
Т. валакардзі́нам
М. валакардзі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

валакі́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. валакі́та
Р. валакі́ты
Д. валакі́це
В. валакі́ту
Т. валакі́тай
валакі́таю
М. валакі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валакі́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валакі́тнік валакі́тнікі
Р. валакі́тніка валакі́тнікаў
Д. валакі́тніку валакі́тнікам
В. валакі́тніка валакі́тнікаў
Т. валакі́тнікам валакі́тнікамі
М. валакі́тніку валакі́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

валакі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валакі́тны валакі́тная валакі́тнае валакі́тныя
Р. валакі́тнага валакі́тнай
валакі́тнае		 валакі́тнага валакі́тных
Д. валакі́тнаму валакі́тнай валакі́тнаму валакі́тным
В. валакі́тны (неадуш.)
валакі́тнага (адуш.)		 валакі́тную валакі́тнае валакі́тныя (неадуш.)
валакі́тных (адуш.)
Т. валакі́тным валакі́тнай
валакі́тнаю		 валакі́тным валакі́тнымі
М. валакі́тным валакі́тнай валакі́тным валакі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валакі́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валакі́тчык валакі́тчыкі
Р. валакі́тчыка валакі́тчыкаў
Д. валакі́тчыку валакі́тчыкам
В. валакі́тчыка валакі́тчыкаў
Т. валакі́тчыкам валакі́тчыкамі
М. валакі́тчыку валакі́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валакі́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валакі́тчыца валакі́тчыцы
Р. валакі́тчыцы валакі́тчыц
Д. валакі́тчыцы валакі́тчыцам
В. валакі́тчыцу валакі́тчыц
Т. валакі́тчыцай
валакі́тчыцаю		 валакі́тчыцамі
М. валакі́тчыцы валакі́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.