валакі́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валакі́тнік валакі́тнікі
Р. валакі́тніка валакі́тнікаў
Д. валакі́тніку валакі́тнікам
В. валакі́тніка валакі́тнікаў
Т. валакі́тнікам валакі́тнікамі
М. валакі́тніку валакі́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)