валакі́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| валакі́тнік | валакі́тнікі | |
| валакі́тніка | валакі́тнікаў | |
| валакі́тніку | валакі́тнікам | |
| валакі́тніка | валакі́тнікаў | |
| валакі́тнікам | валакі́тнікамі | |
| валакі́тніку | валакі́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)