расхі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			расхі́нены | 
					расхі́неная | 
					расхі́ненае | 
					расхі́неныя | 
					
		
			| Р. | 
			расхі́ненага | 
					расхі́ненай расхі́ненае | 
					расхі́ненага | 
					расхі́неных | 
					
		
			| Д. | 
			расхі́ненаму | 
					расхі́ненай | 
					расхі́ненаму | 
					расхі́неным | 
					
		
			| В. | 
			расхі́нены (неадуш.) расхі́ненага (адуш.) | 
					расхі́неную | 
					расхі́ненае | 
					расхі́неныя (неадуш.) расхі́неных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			расхі́неным | 
					расхі́ненай расхі́ненаю | 
					расхі́неным | 
					расхі́ненымі | 
					
		
			| М. | 
			расхі́неным | 
					расхі́ненай | 
					расхі́неным | 
					расхі́неных | 
					
		
 
	Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расхінё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			расхінё́ны | 
					расхінё́ная | 
					расхінё́нае | 
					расхінё́ныя | 
					
		
			| Р. | 
			расхінё́нага | 
					расхінё́най расхінё́нае | 
					расхінё́нага | 
					расхінё́ных | 
					
		
			| Д. | 
			расхінё́наму | 
					расхінё́най | 
					расхінё́наму | 
					расхінё́ным | 
					
		
			| В. | 
			расхінё́ны (неадуш.) расхінё́нага (адуш.) | 
					расхінё́ную | 
					расхінё́нае | 
					расхінё́ныя (неадуш.) расхінё́ных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			расхінё́ным | 
					расхінё́най расхінё́наю | 
					расхінё́ным | 
					расхінё́нымі | 
					
		
			| М. | 
			расхінё́ным | 
					расхінё́най | 
					расхінё́ным | 
					расхінё́ных | 
					
		
 
	Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расхіну́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			расхіну́тасць | 
			
		
			| Р. | 
			расхіну́тасці | 
			
		
			| Д. | 
			расхіну́тасці | 
			
		
			| В. | 
			расхіну́тасць | 
			
		
			| Т. | 
			расхіну́тасцю | 
			
		
			| М. | 
			расхіну́тасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
расхіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			расхіну́ты | 
					расхіну́тая | 
					расхіну́тае | 
					расхіну́тыя | 
					
		
			| Р. | 
			расхіну́тага | 
					расхіну́тай расхіну́тае | 
					расхіну́тага | 
					расхіну́тых | 
					
		
			| Д. | 
			расхіну́таму | 
					расхіну́тай | 
					расхіну́таму | 
					расхіну́тым | 
					
		
			| В. | 
			расхіну́ты (неадуш.) расхіну́тага (адуш.) | 
					расхіну́тую | 
					расхіну́тае | 
					расхіну́тыя (неадуш.) расхіну́тых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			расхіну́тым | 
					расхіну́тай расхіну́таю | 
					расхіну́тым | 
					расхіну́тымі | 
					
		
			| М. | 
			расхіну́тым | 
					расхіну́тай | 
					расхіну́тым | 
					расхіну́тых | 
					
		
 
	Кароткая форма: расхіну́та.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
расхіну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			расхіну́ся | 
			расхінё́мся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			расхіне́шся | 
			расхіняце́ся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			расхіне́цца | 
			расхіну́цца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			расхіну́ўся | 
			расхіну́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			расхіну́лася | 
		
		
			| н. | 
			расхіну́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			расхіні́ся | 
			расхіні́цеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			расхіну́ўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
расхіну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			расхіну́ | 
			расхінё́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			расхіне́ш | 
			расхіняце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			расхіне́ | 
			расхіну́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			расхіну́ў | 
			расхіну́лі | 
		
		
			| ж. | 
			расхіну́ла | 
		
		
			| н. | 
			расхіну́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			расхіні́ | 
			расхіні́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			расхіну́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
расхіста́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			расхіста́насць | 
			
		
			| Р. | 
			расхіста́насці | 
			
		
			| Д. | 
			расхіста́насці | 
			
		
			| В. | 
			расхіста́насць | 
			
		
			| Т. | 
			расхіста́насцю | 
			
		
			| М. | 
			расхіста́насці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.