Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

радыя́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыя́тарны радыя́тарная радыя́тарнае радыя́тарныя
Р. радыя́тарнага радыя́тарнай
радыя́тарнае		 радыя́тарнага радыя́тарных
Д. радыя́тарнаму радыя́тарнай радыя́тарнаму радыя́тарным
В. радыя́тарны (неадуш.)
радыя́тарнага (адуш.)		 радыя́тарную радыя́тарнае радыя́тарныя (неадуш.)
радыя́тарных (адуш.)
Т. радыя́тарным радыя́тарнай
радыя́тарнаю		 радыя́тарным радыя́тарнымі
М. радыя́тарным радыя́тарнай радыя́тарным радыя́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радыяўсто́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. радыяўсто́йлівасць
Р. радыяўсто́йлівасці
Д. радыяўсто́йлівасці
В. радыяўсто́йлівасць
Т. радыяўсто́йлівасцю
М. радыяўсто́йлівасці

Крыніцы: tsbm1984.

радыяўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыяўсто́йлівы радыяўсто́йлівая радыяўсто́йлівае радыяўсто́йлівыя
Р. радыяўсто́йлівага радыяўсто́йлівай
радыяўсто́йлівае		 радыяўсто́йлівага радыяўсто́йлівых
Д. радыяўсто́йліваму радыяўсто́йлівай радыяўсто́йліваму радыяўсто́йлівым
В. радыяўсто́йлівы
радыяўсто́йлівага		 радыяўсто́йлівую радыяўсто́йлівае радыяўсто́йлівыя
Т. радыяўсто́йлівым радыяўсто́йлівай
радыяўсто́йліваю		 радыяўсто́йлівым радыяўсто́йлівымі
М. радыяўсто́йлівым радыяўсто́йлівай радыяўсто́йлівым радыяўсто́йлівых

Крыніцы: tsbm1984.

радыяфо́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыяфо́б радыяфо́бы
Р. радыяфо́ба радыяфо́баў
Д. радыяфо́бу радыяфо́бам
В. радыяфо́ба радыяфо́баў
Т. радыяфо́бам радыяфо́бамі
М. радыяфо́бе радыяфо́бах

Крыніцы: piskunou2012.

радыяфо́бія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. радыяфо́бія
Р. радыяфо́біі
Д. радыяфо́біі
В. радыяфо́бію
Т. радыяфо́біяй
радыяфо́біяю
М. радыяфо́біі

Крыніцы: piskunou2012.

радыяфо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыяфо́н радыяфо́ны
Р. радыяфо́ну радыяфо́наў
Д. радыяфо́ну радыяфо́нам
В. радыяфо́н радыяфо́ны
Т. радыяфо́нам радыяфо́намі
М. радыяфо́не радыяфо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

радыяхі́мік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыяхі́мік радыяхі́мікі
Р. радыяхі́міка радыяхі́мікаў
Д. радыяхі́міку радыяхі́мікам
В. радыяхі́міка радыяхі́мікаў
Т. радыяхі́мікам радыяхі́мікамі
М. радыяхі́міку радыяхі́міках

Крыніцы: piskunou2012.

радыяхі́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. радыяхі́мія
Р. радыяхі́міі
Д. радыяхі́міі
В. радыяхі́мію
Т. радыяхі́міяй
радыяхі́міяю
М. радыяхі́міі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

радыяцы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
радыяцы́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

радыяцы́йна-авары́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыяцы́йна-авары́йны радыяцы́йна-авары́йная радыяцы́йна-авары́йнае радыяцы́йна-авары́йныя
Р. радыяцы́йна-авары́йнага радыяцы́йна-авары́йнай
радыяцы́йна-авары́йнае		 радыяцы́йна-авары́йнага радыяцы́йна-авары́йных
Д. радыяцы́йна-авары́йнаму радыяцы́йна-авары́йнай радыяцы́йна-авары́йнаму радыяцы́йна-авары́йным
В. радыяцы́йна-авары́йны
радыяцы́йна-аварыйнага		 радыяцы́йна-авары́йную радыяцы́йна-авары́йнае радыяцы́йна-авары́йныя
радыяцы́йна-авары́йных
Т. радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнай
радыяцы́йна-авары́йнаю		 радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнымі
М. радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнай радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йных

Крыніцы: sbm2012.