біятэхнало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біятэхнало́гія |
біятэхнало́гіі |
Р. |
біятэхнало́гіі |
біятэхнало́гій |
Д. |
біятэхнало́гіі |
біятэхнало́гіям |
В. |
біятэхнало́гію |
біятэхнало́гіі |
Т. |
біятэхнало́гіяй біятэхнало́гіяю |
біятэхнало́гіямі |
М. |
біятэхнало́гіі |
біятэхнало́гіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
біятэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біятэ́хніка |
Р. |
біятэ́хнікі |
Д. |
біятэ́хніцы |
В. |
біятэ́хніку |
Т. |
біятэ́хнікай біятэ́хнікаю |
М. |
біятэ́хніцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біятэхні́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
біятэхні́чна |
- |
- |
біятэхні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біятэхні́чны |
біятэхні́чная |
біятэхні́чнае |
біятэхні́чныя |
Р. |
біятэхні́чнага |
біятэхні́чнай біятэхні́чнае |
біятэхні́чнага |
біятэхні́чных |
Д. |
біятэхні́чнаму |
біятэхні́чнай |
біятэхні́чнаму |
біятэхні́чным |
В. |
біятэхні́чны (неадуш.) біятэхні́чнага (адуш.) |
біятэхні́чную |
біятэхні́чнае |
біятэхні́чныя (неадуш.) біятэхні́чных (адуш.) |
Т. |
біятэхні́чным |
біятэхні́чнай біятэхні́чнаю |
біятэхні́чным |
біятэхні́чнымі |
М. |
біятэхні́чным |
біятэхні́чнай |
біятэхні́чным |
біятэхні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
біятэхні́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біятэхні́я |
Р. |
біятэхні́і |
Д. |
біятэхні́і |
В. |
біятэхні́ю |
Т. |
біятэхні́яй біятэхні́яю |
М. |
біятэхні́і |
Іншыя варыянты:
біятэ́хнія.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
біятэ́хнія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біятэ́хнія |
Р. |
біятэ́хніі |
Д. |
біятэ́хніі |
В. |
біятэ́хнію |
Т. |
біятэ́хніяй біятэ́хніяю |
М. |
біятэ́хніі |
Іншыя варыянты:
біятэхні́я.
Крыніцы:
krapivabr2012.
біятэхно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біятэхно́лаг |
біятэхно́лагі |
Р. |
біятэхно́лага |
біятэхно́лагаў |
Д. |
біятэхно́лагу |
біятэхно́лагам |
В. |
біятэхно́лага |
біятэхно́лагаў |
Т. |
біятэхно́лагам |
біятэхно́лагамі |
М. |
біятэхно́лагу |
біятэхно́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяўгнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяўгнае́нне |
біяўгнае́нні |
Р. |
біяўгнае́ння |
біяўгнае́нняў |
Д. |
біяўгнае́нню |
біяўгнае́нням |
В. |
біяўгнае́нне |
біяўгнае́нні |
Т. |
біяўгнае́ннем |
біяўгнае́ннямі |
М. |
біяўгнае́нні |
біяўгнае́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяўсто́йлівасць |
Р. |
біяўсто́йлівасці |
Д. |
біяўсто́йлівасці |
В. |
біяўсто́йлівасць |
Т. |
біяўсто́йлівасцю |
М. |
біяўсто́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяфа́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяфа́к |
біяфа́кі |
Р. |
біяфа́ка |
біяфа́каў |
Д. |
біяфа́ку |
біяфа́кам |
В. |
біяфа́к |
біяфа́кі |
Т. |
біяфа́кам |
біяфа́камі |
М. |
біяфа́ку |
біяфа́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.