біяўгнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
біяўгнае́нне | біяўгнае́нні | |
біяўгнае́ння | біяўгнае́нняў | |
біяўгнае́нню | біяўгнае́нням | |
біяўгнае́нне | біяўгнае́нні | |
біяўгнае́ннем | біяўгнае́ннямі | |
біяўгнае́нні | біяўгнае́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)